Күн тәртібі

Үшінші сыныпта оқитын Досалы үйіне көңілсіз қайтты. Келді де, шай ішпестен жатып қалды. Апасы бәйек болып жүр. — Қарағым, бір жерің ауырып жатыр ма?

— Жоқ.

— Ендеше, неге жатырсың шайыңды ішпей?

— Ойланып жатырмын.

Ақшыбық апа қайта мазаламады. «Ойланғысы келіпті, ойлансын, есеюдің басы. Есі кіріп қалған екен-ау қарашығымның...». Шайды жинастырды да, жұмысына кетті...

Досалы төбеге қарап ұзақ жатты. Ол Ақшыбықтың жалғызы еді. Апасы бетінен қақпайтын. Айтқанын орындайтын... Досалының сабаққа салғырт екенін іші сезетін. Мектептен келе сала қоңыр сөмкені атып ұрып, ойынға кіріседі.

— Балам, бірауық сабағыңа қарасаңшы.

— Кешке оқимын...

Кешке кітап ақтару қайда, тамақ ішуге де шамасы келмей,...