من نه قاتل یک نفرم و نه قاتل شش میلیون نفر، بلکه انسانی هستم متوسط‌الحال / آیا همه‌ی تقصیر و جنایاتی که در آشویتس رویداد واقعا به گردن من است؟

اعتراف می‌کنم که آشویتس را دیده و حتی سه بار به آن‌جا رفته بودم، آن هم برای تایید یک دستور صریح ولی وقتی جنایاتی که در آن‌جا به وقوع می‌پیوست و من به چشم دیدم برابر نظرم مجسم می‌کنم حالت دل‌به‌هم‌خوردگی به من دست می‌دهد.

روز جمعه ۲۴ آذر ۱۳۴۰ آدولف آیشمن مسئول اداره‌ی امور مربوط به امور یهودیان حکومت آلمان نازی در دادگاه ویژه‌ی اسرائیل به جرم قتل شش میلیون یهودی به اعدام محکوم شد و درست شش ماه بعد باز هم در روز جمعه ساعت ۱۱ خرداد ۱۳۴۱ در اورشلیم( شهر قدس) به دار آویخته شد. او که پس از سقوط آلمان نازی در جنگ دوم جهانی به آرژانتین گریخته بود، سرانجام پس از چند سال، شناسایی و برای محاکمه به اسرائیل منتقل شد. روز پنج‌شنبه هشتم شهریور ۱۳۴۱ سه ماه پس از اعدام آیشمن روزنامه‌ی اطلاعات، خبر داد که آیشمن در طول مدتی که در اورشلیم(شهر قدس) زندانی بوده یادداشت‌هایی نوشته که به طرزی مرموز به بیرون درز کرده است، اطلاعات از همان روز این یادداشت‌ها را با ترجمه‌ی احمد مرعشی به صورت سریالی منتشر کرد. ادامه‌ی این یادداشت‌ها را به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات (به تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۴۱) می‌خوانید:

بدون تردید مدتی می‌شد که خانواده‌ی من ماجرای گم شدن مرا به پلیس اطلاع داده بودند. هنوز هم نمی‌توانستم به خودم بقبولانم که آن‌ها خواهند توانست مرا از آرژانتین قاچاق کنند.