«Шал мен теңіз» повесінің ерекшелігі

Білгенге маржан. По­вес­тің идея­сы жа­зу­шы­ның ой­ын­да ер­те­рек­те ту­ын­дай­ды. 1936 жы­лы  «Эс­ку­айр» жур­нал­ында Ка­баньяс де­ген шал­дың ұс­та­ған мар­лин ба­лы­ғы оны ашық  те­ңіз­ге сүй­реп алып кет­кен­ді­гін, екі күн­нен кей­ін құтқарушылардың оны ал­пыс миль  қа­шық­тық­та тау­ып ал­ған­ды­ғын жа­за­ды.


Алып ба­лық­тың бас жа­ғы қай­ық­қа та­ңу­лы тұрады, ал жар­ты­сы­нан кө­бін аку­ла­лар ша­бу­ыл жа­сап, жеп ке­те­ді. Қал­ға­ны­ның өзі се­гіз жүз фунт сал­мақ тар­та­ды. Шал по­вес­те су­рет­тел­ген­дей, Голь­фст­рим­де кішкен­тай қа­й­ық­та аку­ла­лар­дан багор, гар­пун, ес­кек­пен кү­ні-тү­ні қор­ға­на­ды. Құт­қа­рушы­лар оны тау­ып ал­ған­да, ба­лық­тан ай­ыры­лып қал­ға­ны­на өкі­ніп, ба­ла­ша жы­лай­ды. Де­ген­мен жа­зу­шы шы­ғар­ма­шы­лы­ғын зерт­теу­ші­лер Сан­тьяго­ның про­то­ти­пі

30 жыл бойы Хе­мин­гуэй­дің ка­пи­та­ны бол­ған Гре­го­рио Фуэн­тос де­ген бол­жам ай­тады. Гре­го­рио Фуэн­тос өзі бас­қар­ған...