Қарлығаштар

Арыс қаласында төртінші сыныпты бітіріп, жазғы демалысқа шыққан соң, жақын арадағы ауылда тұратын әжем өзімен бірге мені үйіне ертіп келді. Бұл жақ қаладан гөрі маған қызық болып көрінетін.

Әжемнің үйінің ішкі төбесінде қарлығаштың ұясы бар еді. Онда сары жағал балапандар қанат байлап, жетіліп келе жатты.

Қалада қарлығаштар үйге көп ұя сала бермейтіндіктен болар, мен оларға қызықтап қарай бергім келетін.

Әсіресе қарлығаштардың таңертең сайрағандары-ақ рақат! Ұяларының ернеуінде томпиып-томпиып отырып алып, екі қарлығаш екі жерден әндеткенде, әсем үнге бойың балқып, көз жұмып, тыңдай бергің келеді.

Атам да, әжем де «ой, жарықтықтар-ай» деп оларға сүйсіне қарайтын.

Бір күні осы ауылдағы Оспан деген баламен...