Τελευταίο αντίο στον Κώστα Σημίτη

Τελευταίο αντίο στον Κώστα Σημίτη

Ενας υπέροχος Ελληνας κηδεύεται σήμερα, και η πάνδημη κηδεία του είναι η ανταπόδοση των καλών Ελλήνων αυτής της χώρας στο πρόσωπό του, ελάχιστη αναγνώριση των όσων της προσέφερε. Παρότι ο ίδιος πιθανόν να μην επιθυμούσε κάτι τέτοιο, θα ήθελε, λόγω χαρακτήρα και σεμνότητος, «μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες», αυτή θα έχει όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν μια τελετή κατά την οποία αποδίδονται στον εκλιπόντα το σύνολο των τιμών που του αρμόζουν για όσα έπραξε εν ζωή.

«Επί κιλλίβαντος πυροβόλου», τυλιγμένη με την ελληνική σημαία, θα μεταφερθεί η σορός του στο Α’ Νεκροταφείο. Και τις κορδέλες θα κρατούν ανώτεροι αξιωματικοί και των τριών Οπλων, και μεταξύ τους, ένας ξεχωριστός – ο φίλος μου Θανάσης Φιλιππόπουλος, ο άνθρωπος που για 30 χρόνια και πλέον, στάθηκε στο πλευρό του, ακοίμητος φρουρός. Στα καλά και στα δύσκολα. Ο πιστός και αφοσιωμένος Θανάσης, ο οποίος δεν τον άφησε ποτέ από την προστασία του και που έκανε κόσμο να δακρύσει διαβάζοντας τη λιτή και τόσο συγκινητική για το «αφεντικό» του ανάρτηση.

Θα ταφεί ακριβώς δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια αιώνια διάψευση της δύσκολης προσωπικής σχέσης που είχαν μεταξύ τους, όσο ζούσαν, αλλά που πάντα τη χαρακτήριζε ο βαθύς αλληλοσεβασμός…

Οπαδοί του λαϊκισμού

Στο μεταξύ διαβάζω από χθες, στο Διαδίκτυο και αλλού, διάφορες εκτιμήσεις σχετικά με τη σημερινή κηδεία του Κώστα Σημίτη. Αν θα έχει ή όχι κόσμο, και πόσος κόσμος θα συγκεντρωθεί στη Μητρόπολη ή στο Α’ Νεκροταφείο όπου θα ταφεί, για να τον αποχαιρετήσει. Και πως αυτό θα είναι ενδεικτικό ή και αποδεικτικό της δημοφιλίας του. Πραγματικά έχω μείνει άφωνος με όσα έχουν γραφτεί, δείγμα της κακομοιριάς, της μιζέριας και της εχθροπάθειας που διατρέχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, η οποία έχει μάθει να μισεί ό,τι δεν μπορεί να αγγίξει.

Επειδή λοιπόν πολλοί και αρκετοί τρελαίνονται με αυτά, η απάντηση είναι μία: σήμερα στη Μητρόπολη, κι αργότερα ίσως ακολουθήσουν και την πομπή στο Α’ Νεκροταφείο, θα είναι παρόντες/ούσες, όσοι πρέπει. Αυτοί που συνεργάστηκαν μαζί του, και εκτίμησαν τον πολιτικό και τον άνθρωπο κι αυτοί που τον στήριξαν, οι οπαδοί του. Αυτοί που αποτέλεσαν το εκλογικό του σώμα, που πίστεψαν στο όραμά του, για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, την πρόοδο και τη δημιουργία. Και θα είναι αρκετοί. Οι άλλοι, οι οπαδοί του λαϊκισμού, της μιζέριας, οι υποστηρικτές της λογικής της «ψωροκώσταινας», οι εχθροί κάθε προοδευτικής άποψης, δεν χρειάζεται να είναι. Πολύ απλά γιατί δεν θα ταιριάζουν ούτε με την περίσταση, ούτε με το κλίμα. Αλλωστε ούτε ο εκλιπών θα τους ήθελε. Τελεία.

«Trash πολιτική»

Οπως ήταν φυσικό, έδωσε και πήρε και χθες η συζήτηση για τη λασπουριά της Λατινοπούλου, που τα κατάφερε καλά: βρίζοντας έναν νεκρό, να τη συζητάνε όλοι. Το πολύ δεξιό κορίτσι, λειτούργησε στη βάση του αμερικανικού δόγματος της επικοινωνίας «δεν με νοιάζει να με βρίζουν, σημασία έχει να λένε σωστά το όνομά μου». Από όσα ειπώθηκαν εδώ κι εκεί, από πολιτικούς, δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες, κρατήστε αυτά τα ωραία που είπε (στον Σκάι) ο υπουργός Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκης:

«Εμένα», σημείωσε σε προσωπικό επίπεδο, «μου δημιουργεί πολύ μεγάλη αποστροφή, αυτοί που διχάζουν στη ζωή, να επιλέγουν να διχάζουν και στον θάνατο για 15 λεπτά δημοσιότητας. Υπάρχει η “trash” TV, αλλά υπάρχει και “trash πολιτική”»! Για να προσθέσει μετά, αναφερόμενος στον Κώστα Σημίτη, ότι «κυβέρνησε την Ελλάδα για 8 χρόνια και άφησε ιστορικό αποτύπωμα με αιχμές. Αιχμή η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΕ, αιχμή η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ».

Αιχμή μεγαλύτερη όλων, ο εκσυγχρονισμός της χώρας, Κυριάκο…

Το πρόβλημα με την Πρόεδρο

Είναι γνωστό ήδη από χθες ότι η προσεχής Τετάρτη είναι η ημέρα κατά την οποία λογικά θα «κληρώσει» για το πρόσωπο που θα προτείνει ο πρόεδρος Κυριάκος για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Κι επειδή δεν έχει τέλος η… «κολοκυθιά» που παίζεται όλες αυτές τις ημέρες σχετικά με το ποιος/α θα προταθεί από την κυβέρνηση για το ύπατο αξίωμα της Πολιτείας, έχει ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά σε όσα σχετικά είπε (στο Action 24) ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κ. Τσουκαλάς, αναφορικά με τη νυν Πρόεδρο Κατ. Σακελλαροπούλου. Περιέγραψε το θέμα που θα έχει σύντομα ο Μητσοτάκης, το οποίο είναι σοβαρό, πολιτικά: «Η Νέα Δημοκρατία και ειδικά ο Πρωθυπουργός θα πρέπει, αν δεν προτείνει την ανανέωση της θητείας της κυρίας Σακελλαροπούλου που ήταν προσωπική του επιλογή, να το αιτιολογήσει».

Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα Κυριάκου! Η αιτιολόγηση γιατί η κυρία Σακελλαροπούλου δεν είχε μια επιτυχή θητεία, ώστε επιβάλλεται να αντικατασταθεί.

Το ΠΑΣΟΚ και τα ασφάλιστρα

Για όσους εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ δεν παράγει πολιτική, ενώ είναι το μόνο κόμμα αυτή τη στιγμή στη χώρα που παράγει, αναφέρω ενδεικτικά το ζήτημα που έχει προκύψει με τις υπέρογκες αυξήσεις στα ασφάλιστρα που έχουν επιβάλει οι ασφαλιστικές εταιρείες. Το ΠΑΣΟΚ διαπιστώνοντας το πρόβλημα, και αναγνωρίζοντας ότι πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα για την περιστολή των αυξήσεων, σε συνδυασμό με τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις στα νοσήλια των ιδιωτικών κλινικών, παρενέβη δημόσια, εξήγγειλε σειρά προτάσεων που θα έπρεπε να έχει λάβει ήδη η κυβέρνηση, και ανήγγειλε ότι θα φέρει το θέμα και στη Βουλή. Ποια ήταν η συνέχεια, την είδαμε προχθές.

Ο αρμόδιος υπουργός κύριος Θεοδωρικάκος, προφανώς σε συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου, συγκάλεσε σύσκεψη με τους εκπροσώπους των ασφαλιστικών εταιρειών και με αντικείμενο ακριβώς αυτό – τις υπέρογκες αυξήσεις στα ασφάλιστρα, που εξαναγκάζουν πολίτες που δυσπραγούν να διακόψουν τα ασφαλιστήρια υγείας τους, επειδή αδυνατούν να πληρώσουν.

Συμπέρασμα δεν βγήκε από τη σύσκεψη, διότι οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών τα έριξαν στους κλινικάρχες. Αλλά πώς γίνεται αυτό, όταν οι μετρήσεις έχουν δείξει ότι τα ασφάλιστρα έχουν αυξηθεί κατά 20% έναντι αύξησης 8% των νοσηλειών; Υπάρχει μια ευδιάκριτη διαφορά. Για την ακρίβεια μια χαώδης διαφορά…

Πάντως, όπως και να το δεις, έχω την αίσθηση ότι γίνεται δουλίτσα στη Χαριλάου Τρικούπη.

Η κινητοποίηση στο Σέλι

Βρέθηκε τελικά, σώος και αβλαβής ευτυχώς, ο νεαρός σκιέρ που χάθηκε στο βουνό Σέλι, ανήμερα τα Θεοφάνια. Αλλά το παλικάρι δεν είχε ακριβώς χαθεί, όπως μεταδίδεται, κάνοντας σκι. Κατά τα συγγενικά του πρόσωπα πήγε σε ένα κοντινό παρεκκλήσι να ανάψει κεράκια, και χάθηκε. Ωραία ιδέα, και συμβατή με τη χριστιανική πίστη, και τη συγκεκριμένη, μοναδική του χρόνου, ημέρα των Θεοφανίων. Ομως για την ανεύρεση και τη διάσωσή του κινητοποιήθηκαν ένα σωρό δυνάμεις της Πυροσβεστικής, μηχανικά μέσα, δούλεψαν άνθρωποι που άφησαν τη ζεστασιά του σπιτιού τους, αναλώθηκαν πόροι, για την απερισκεψία (για να μην πω τίποτε άλλο…) του 23χρονου, που δεν είναι παιδί. Είναι ενήλικος, πήγε στρατό, ψηφίζει στις εκλογές, και (θέλω να πιστεύω) ασκεί και κάποιο επάγγελμα. Σωστά; Σωστά!

Φαντάζομαι λοιπόν ότι για όλη αυτή την κινητοποίηση που κόστισε χρήματα του ελληνικού λαού, θα του καταλογιστεί από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας το αντίστοιχο τίμημα. Γιατί πρέπει κάποτε, όλοι, μα όλοι, να καταλάβουμε ότι όταν μας κατεβαίνει στο κεφάλι να κάνουμε μια ας την πούμε κίνηση έξω από τα παραδεκτά, αυτό έχει κόστος. Να πληρώσει λοιπόν ο λεβέντης…

Ισως έτσι θυμηθεί την επόμενη φορά που θα πάει για σκι, να ενημερώσει τους δικούς του, ότι μετά την πίστα, θα πεταχτεί και σε παρακείμενο παρεκκλήσι για να ανάψει κερί, επειδή είναι θρήσκος…