ذوالفقار بیتانه میراث ناملموسی بود که گمنام زیست و گمنام رفت/ سازندگان ساز دستشان خالی است و حرفشان خریدار ندارد/ هیچ بیمهای ندارم
هاشم بیتانه یکی از فرزندان مرحوم ذوالفقار بیتانه که سال گذشته بر اثر سانحه تصادف به کما رفت و درگذشت، درباره حمایتهای صورت نگرفته از پدرش و عدم توجه مسئولان به نوازندگان برتر منطقه با ایلنا گفتگو کرد. او گفت: کم درآمدی و فقر سرنوشت اغلب هنرمندان موسیقی نواحی است، حتی بزرگان در خراسان جنوبی و فردوس و دیگر توابع درآمد بسیار پایینی دارند.
ادامه تیترها: پس از مرگ ذوالفقار بیتانه کسی از خانواده او سراغ نگرفت/تلاش ما حفظ نام ذوالفقار بیتانه و پاسداری از موسیقی است؛ که میراث خانوادگی ماست//کارگاه ما درآمد و صرفا میخواهیم چراغش روشن بماند/.
بله اما الان و طی این چند سال شرایط بدتر شده است؛ لاقل در منطقه ما همینطور است. اصلا اینطور نیست که بگویم شرایط و کسب و کار ما مانند گذشته است؛ خیر اصلا اینطور نیست. مشتری داریم اما نه مثل قبل. سازهایی که میسازیم به شدت قیمتشان پایین است. این پایین بودن قیمتها از روی ناچاری و گذران زندگی با درآمدی ناچیز است. سازهایی که ما میسازیم در واقع قیمتشان معادل بیست میلیون، بیست و پنج میلیون و سی میلیون تومان است. مجبورم برای معاش زندگی آنها را با تمام زحماتی که برای ساختشان میکشم، ارزان بفروشم. اتفاقا اینجاست که مسئولان و نهادها باید سازندگان ساز را مورد حمایت قرار دهند تا به واسطه تسهیلات و امتیازاتی که اعطا میشود، آن کمبودها و ارزان فروختنها تا حدودی جبران شود.