مرور خاطرات موزی شکل نسل دیروز!
فرهاد خالدی نیک منتقد سینما در یادداشتی به نقد و بررسی فیلم سینمایی «باغ کیانوش» ساخته رضا کشاورز حداد پرداخته است.
«باغ کیانوش» نخستین ساخته سینمایی رضا کشاورزحداد، در واقع اقتباسی است از رمانی به همین نام نوشته علی اصغر عزتی پاک. رمانی که توسط کشاورزحداد به فیلمنامه تبدیل شده تا ماجراهای جذاب قصه به زبان تصویر درآمده و بتواند مورد توجه مخاطبان فیلم قرار گیرد. مخاطبانی که می‌توانند از طیف کودک و نوجوان تا بزرگسال و حتی میانسال را دربرگیرند. چه اینکه «باغ کیانوش» نه تنها فیلمی برای کودکان و نوجوانان که در واقع فیلمی است درباره نوجوانان و ماجراجویی‌های آنها. نوجوانانی که در پی یک کنجکاوی کودکانه راهی باغی می‌شوند که خط اصلی قصه در آن اتفاق می‌افتد. نوجوانانی ساکن یکی از روستاهای همدان که با وقوع اتفاقی عجیب، به ناگاه خود را در شرایط جنگی می‌بینند و بازی کودکانه‌شان به موضوعی جدی بدل می‌شود.
حُسن فیلمنامه و البته فیلم در این است که قصه دارد و این قصه به واقع تلخ و دلهره‌آور را به قدری هیجان‌انگیز روایت می‌کند که باعث می‌شود مخاطب تا پایان، فیلم و شخصیت‌های مختلفش را دنبال و همراهی کند. فیلمنامه «باغ کیانوش» از نقاط قوت آن است. فیلمنامه‌ای که هم از منظر شخصیت‌پردازی و هم به لحاظ تعریف قصه اصلی و داستانک‌های پیرامون آن نمره قبولی می‌گیرد و موفق می‌شود گره‌های متعدد فیلمنامه را به صورتی منطقی و باورپذیر، یکی پس از دیگری بگشاید. در دورانی که اغلب فیلم‌های ساخته شده در سینمای ایران فاقد قهرمان هستند، «باغ کیانوش» نه تنها یک قهرمان، بلکه چندین قهرمان دارد و از سوی دیگر ضدقهرمانی دارد که دوز هیجان را در فیلم بالا می‌برد.