سایه تورم بر سرِ بازنشستگان/ نقدی بر اجرا نشدن ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی
بازنشستگان نمی‌دانند به کدام مرجع قانونی پناه ببرند و اعاده حق کنند؛ حتی شکایت بازنشستگان به دیوان عدالت بابت افزایش مستمری ۱۴۰۲ وارد دانسته نشد؛ به راستی چرا اجرای قانون جدی گرفته نمی‌شود؟!
به گزارش خبرنگار ایلنا، در روزهای اخیر، جمعی از بازنشستگان در بیانیه‌ای اعلام کردند « بابت خرید ساده‌ترین نیازهای روزانه، شلاق تورم یک درصدی‌ها بر سر و صورت‌مان فرو می‌بارد و مظلومانه مجبور به دور شدن از تهیه نیازهای روزمرۀ خود می‌شویم؛ توازنی بین حقوق دریافتی و تورم وجود ندارد و تنها با ۴۰۰ درصد افزایش حقوق از خط فقر بالاتر می‌رویم....».
نهایت دریافتی یک بازنشسته حداقل‌بگیرِ کارگری، ۱۱ میلیون یا ۱۱ میلیون و خورده‌ای‌ست. وضع بازنشستگان سایر سطوح نیز حداقل در صندوق تامین اجتماعی بهتر از حداقل‌بگیران نیست. افزایش پلکانی حقوق که یک سیاست تعدیلیِ خزنده است، در طول سال‌های متوالی این مستمری‌بگیران را بیش از همیشه به سمت حداقل‌بگیری سوق داده است به گونه‌ای که امروز اکثریت قریب به اتفاقِ بازنشستگانِ سایر سطوح در تامین اجتماعی، زیر خط فقر هستند و حقوقی که پایان هر ماه به حساب‌شان واریز می‌شود برای تامین هزینه‌های دو هفته هم کافی نیست.