Առաջնորդ երիտասարդները կօգնեն մարզերում աճի հնարավորություններ ստեղծել

Հայաստանի համաչափ զարգացման համար ամենամեծ խոչընդոտներից մեկը մարզերում երիտասարդ առաջնորդների սակավությունն է, իսկ դրա լուծումը՝ կիրթ, հայրենասեր, արհեստավարժ առաջնորդներ կերտելը, որոնք պատասխանատվություն կկրեն իրենց մարզերի եւ համայնքների զարգացման համար:

Խնդրի լուծման այս տարբերակը Մարզերի երեխաները մարզերում (ՄԵՄ) ՀԿ-ինն է, որն արդեն հինգ տարի է մարզերում համախմբման եւ հավասար հնարավորություններ ստեղծելու ուղին է բռնել: «Առաջնորդական դպրոցի» եւ առաջին սերնդի հետ աշխատանքի մասին Մեդիամաքսին պատմել է ՄԵՄ հաղորդակցության մասնագետ Աիդա Ջանջուղազյանը:

Չորս փուլից բաղկացած դպրոցը

«Առաջնորդական դպրոց»-ը ՄԵՄ-ի ամենակարեւոր ծրագրերից է, որ այս պահին իրականացնում ենք: Այն առաջարկում է 4 փուլով կրթական ծրագիր՝ մասնակիցներին տալով ոչ ֆորմալ նախագծային կրթություն: Ծրագիրը սկսել ենք պիլոտային փուլով՝ հենց ՄԵՄ-ցի երեխաների համար, քանի որ նրանք ինչ-որ չափով արդեն հմտություններ ունեն: Որոշեցինք ծրագիրը նրանց հետ սկսել, այնուհետեւ փորձի վրա կրթական մոդելն էլ ավելի բարելավել եւ ավելի հանրային հանդես գալ:

Ընդհանուր առաջնորդական դպրոցի մեկ սերնդի ծրագրի տեւողությունը 16-18 ամիս է, դասերի ձեւաչափը՝ հիբրիդային՝ օնլայն եւ օֆլայն: Յուրաքանչյուր փուլի ավարտին, երբ մասնակիցները ստանում են տեսական գիտելիքներ, իրականացնում ենք ակադեմիական ճամբարներ, որտեղ երեխաները գալիս են ստացած գիտելիքներն ավելի ամրապնդելու:

Դպրոցի ամբողջ ծրագրում մասնակիցները 10 ուղղությամբ գիտելիք են ստանում՝ թվային գրագիտություն, մեդիագրագիտություն, փափուկ հմտություններ, անձնային ինքնաճանաչողություն, բիզնեսի կառավարում, ֆինանսական գրագիտություն, ֆոնդհայթայթում, մշակույթ, աշխարհագրություն եւ գոյատեւման հմտություններ:

«Առաջնորդական դպրոցում» այս պահին սովորում են 14-17 տարեկան մասնակիցներ: Նրանք Հայաստանի գրեթե բոլոր մարզերից են, ինչպես նաեւ՝ Ջավախքից: Ընդհանրապես ՄԵՄ-ի բոլոր միջոցառումներին անպայման ապահովում ենք ջավախքցի երիտասարդների մասնակցությունը:

Թեստավորում՝ յուրաքանչյուր փուլից հետո

Դպրոցի ծրագրի յուրաքանչյուր փուլից հետո մասնակիցները խիստ թեստավորում են անցնում: Այսինքն, այնպես չէ, որ շատ հեշտությամբ է ստացվում փուլից փուլ անցնելը: Ծրագրի առաջին փուլը սկսել ենք 50 հոգով, նրանցից երրորդ փուլ հասել են 9-ը: Երեխաներից կայունություն եւ կարգապահություն է պահանջվում: Բացի թեստեր հանձնելը՝ փուլից փուլ անցնելու համար չափելի են նաեւ դասերի հաճախելիությունը, ակտիվությունը, նախաձեռնողականությունը: Այս ամենի հիման վրա օրերս երրորդ փուլ հասած 9 մասնակցի հետ իրականացրեցինք ակադեմիական արդեն երրորդ ճամբարը՝ Լոռու մարզի Թումանյան համայնքում: Ճամբարի տեւողությունը մեկ շաբաթ էր, որի օրակարգում ներառված են առաջատար մասնագետների հետ հանդիպումներ եւ նախագծային դասեր, այն թեմաներով, որոնք նրանք ուսումնասիրել են: ՄԵՄ-ը երեխաների հետ աշխատող մենտորների մեծ խումբ ունենք, որոնց թվում կան նաեւ Սփյուռքից ժամանած մասնագետներ:

«Առաջնորդական դպրոցի» լավագույն ուսանողները երրորդ փուլը հաղթահարելուց հետո ստանում են համակարգչային տեխնիկա: Իսկ ահա չորրորդ փուլում աշխատում են միայն իրենց նախագծերի վրա: Յուրաքանչյուր երեխային կցվում է փորձառու մենտոր՝ նրա հետ աշխատելու, նախագծի գաղափարը վերջնական տեսքի բերելու, բյուջետային հստակ պլանավորում անելու, հաշվետվություն կազմելու, ինչպես նաեւ մեկ տարվա գործողությունների պլանը վերջնական տեսքի բերելու համար: Այս փուլի ավարտին լավագույն նախագծերը դրամաշնորհի դիմելու հնարավորություն կստանան: Չնայած, որ այդ ֆինանսավորումը շատ մեծ չէ, բայց այն կօգնի մեկնարկին:

Շուտով կունենանք առաջին շրջանավարտները եւ ձեռք բերած փորձի հիման վրա ավելի բարելավված դպրոցը սեպտեմբերից կսկսեի երկրորդ սերնդի ընդունելությունը:

Կապը շրջանավարտների հետ

ՄԵՄ-ը միշտ փորձում է կապ պահել իր տարբեր ծրագրերի շրջանավարտների հետ: Այն մարդիկ, որոնք 5 տարի առաջ են մեզ միացել, այս պահին արդեն բավականին հասուն երիտասարդներ են եւ ՄԵՄ-ից դուրս իրենց նախագծերն են իրականացնում: Մեր շրջանավարտներից շատ հաճախ արձագանքներ ենք ստանում, ինչն օգնում է մեզ ավելի կատարելագործվել եւ մյուս երեխաների հետ շատ ավելի հմտացած աշխատել: Մեզ միշտ ասում են, որ այդ միջավայրն է օգնել շուկայում դիրքավորվելու, ավելի արագ աճելու, մեկ քայլ արագ ամեն ինչ անելու համար:

Ինտենսիվ կապ ենք պահում նաեւ ՄԵՄ-ի երեխաների ծնողների հետ: Շատ կարեւոր է նրանց արձագանքը, ինչպես նաեւ այն, որ ծնողն իմանա՝ իր երեխան ինչ ծրագրերի է մասնակցում, ինչ նպատակով: Դրա համար մենք շատ հաճախ նաեւ ծնողական ժողովներ ենք իրականացնում, խոսում նրանց հետ, ներկայացնում մեր ծրագրերը: Այսինքն, փորձում ենք հնարավորինս բոլոր ձեւերով նրանց ներգրավել այս ամենին, քանի որ երեխաներին առաջին ուժ տվողը, մոտիվացնողը շատ հաճախ հենց ծնողն է լինում:

Արփի Ջիլավյան