Курдската работничка партија прогласи прекин на огнот со Турција
Забранетите курдски милитанти денеска (1 март) прогласија прекин на огнот со Турција откако затворениот лидер на Курдистанската работничка партија (ПКК), Абдула Оџалан, повика групата да се распушти.
Ова беше прва реакција од ПКК откако Оџалан претходно оваа недела повика на распуштање и побара групата да го остави оружјето по повеќе од 40 години борба против турската држава.
„Со цел да го отвориме патот за имплементација на повикот за мир и демократско општество, од денеска прогласуваме прекин на огнот“, соопшти извршниот комитет на ПКК, а пренесе новинската агенција АНФ која важи за наклонета кон ПКК.
Седиштетот на партискиот комитет е во северен Ирак, а во соопштението оттаму посочуваат и дека се согласуваат со содржината на повикот за прекин на огнот и потенцираат дека ќе го следат и спроведат.
„Ниту една од нашите сили нема да преземе вооружена акција доколку не биде нападната“, наведува комитетот.
ПКК, која е прогласена за терористичка организација од Турција, САД и Европската унија, води бунт од 1984 година со цел да создаде татковина за Курдите, кои сочинуваат околу 20 отсто од 85-милионскиот народ што живее во Турција.
Откако Оџалан беше затворен во 1999 година, имаше повеќе обиди да се запре крвопролевањето, кое однесе повеќе од 40.000 животи.
По неколку состаноци со Оџалан во островскиот затвор каде тој се наоѓа, прокурдската партија ДЕМ во четвртокот го пренесе неговиот апел ПКК да го остави оружјето и да свика конгрес за да се прогласи распуштање на организацијата.
ПКК соопшти дека е подготвена да свика конгрес како што сака Оџалан, но „за тоа да се случи, мора да се создаде соодветна безбедна средина“ и Оџалан „мора лично да го насочи и води состанокот за конгресот да биде успешен“.
Исто така, од групата порачаа дека затворските услови на Оџалан мора да се подобрат, додавајќи дека тој „мора да живее и работи во физичка слобода и да може да воспостави непречени односи со кого сака, вклучително и со неговите пријатели“.
Откако пропадна последната рунда мировни преговори во 2015 година, нови контакти немаше се до октомври кога тврдокорниот националистички сојузник на претседателот Реџеп Таип Ердоган понуди изненадувачки мировен гест доколку Оџалан го отфрли насилството.
Додека Ердоган го поддржува приближувањето, неговата влада го засили притисокот врз опозицијата, апсејќи стотици политичари, активисти и новинари.
Тој во петокот оцени дека апелот на Оџалан е „историска можност“.
Ердоган рече дека Турција „будно ќе следи“ за да се осигура дека преговорите за ставање крај на бунтот се „доведени до успешен крај“.
„Кога ќе се елиминира притисокот на тероризмот и оружјето, просторот за политика во демократијата природно ќе се прошири“, вети Ердоган.
Ирак го поздрави повикот на Оџалан, велејќи дека тоа е „позитивен и важен чекор кон постигнување стабилност во регионот“.
Присуството на ПКК во Ирак е постојан извор на тензии меѓу Багдад и Анкара.
Групата има позиции во автономниот регион Курдистан во Ирак, каде и Турција има воени бази и често спроведува копнени и воздушни операции против курдските милитанти.
Ова беше прва реакција од ПКК откако Оџалан претходно оваа недела повика на распуштање и побара групата да го остави оружјето по повеќе од 40 години борба против турската држава.
„Со цел да го отвориме патот за имплементација на повикот за мир и демократско општество, од денеска прогласуваме прекин на огнот“, соопшти извршниот комитет на ПКК, а пренесе новинската агенција АНФ која важи за наклонета кон ПКК.
Седиштетот на партискиот комитет е во северен Ирак, а во соопштението оттаму посочуваат и дека се согласуваат со содржината на повикот за прекин на огнот и потенцираат дека ќе го следат и спроведат.
„Ниту една од нашите сили нема да преземе вооружена акција доколку не биде нападната“, наведува комитетот.
ПКК, која е прогласена за терористичка организација од Турција, САД и Европската унија, води бунт од 1984 година со цел да создаде татковина за Курдите, кои сочинуваат околу 20 отсто од 85-милионскиот народ што живее во Турција.
Откако Оџалан беше затворен во 1999 година, имаше повеќе обиди да се запре крвопролевањето, кое однесе повеќе од 40.000 животи.
По неколку состаноци со Оџалан во островскиот затвор каде тој се наоѓа, прокурдската партија ДЕМ во четвртокот го пренесе неговиот апел ПКК да го остави оружјето и да свика конгрес за да се прогласи распуштање на организацијата.
ПКК соопшти дека е подготвена да свика конгрес како што сака Оџалан, но „за тоа да се случи, мора да се создаде соодветна безбедна средина“ и Оџалан „мора лично да го насочи и води состанокот за конгресот да биде успешен“.
Исто така, од групата порачаа дека затворските услови на Оџалан мора да се подобрат, додавајќи дека тој „мора да живее и работи во физичка слобода и да може да воспостави непречени односи со кого сака, вклучително и со неговите пријатели“.
Откако пропадна последната рунда мировни преговори во 2015 година, нови контакти немаше се до октомври кога тврдокорниот националистички сојузник на претседателот Реџеп Таип Ердоган понуди изненадувачки мировен гест доколку Оџалан го отфрли насилството.
Додека Ердоган го поддржува приближувањето, неговата влада го засили притисокот врз опозицијата, апсејќи стотици политичари, активисти и новинари.
Тој во петокот оцени дека апелот на Оџалан е „историска можност“.
Ердоган рече дека Турција „будно ќе следи“ за да се осигура дека преговорите за ставање крај на бунтот се „доведени до успешен крај“.
„Кога ќе се елиминира притисокот на тероризмот и оружјето, просторот за политика во демократијата природно ќе се прошири“, вети Ердоган.
Ирак го поздрави повикот на Оџалан, велејќи дека тоа е „позитивен и важен чекор кон постигнување стабилност во регионот“.
Присуството на ПКК во Ирак е постојан извор на тензии меѓу Багдад и Анкара.
Групата има позиции во автономниот регион Курдистан во Ирак, каде и Турција има воени бази и често спроведува копнени и воздушни операции против курдските милитанти.