Џин Хекман и неговата сопруга Бетси се пронајдени мртви
Холивудскиот актер Џин Хекман е пронајден мртов во својот дом во градот Санта Фе во американската сојузна држава Ново Мексико, заедно со неговата сопруга, пијанистката Бетси Аракава. И нивното куче било пронајдено мртво.
Полицијата во округот Санта Фе вчера попладне ги откри телата на двократниот оскаровец 95 годишниот Хекман, 63-годишната Бетси и нивното куче. За сега нема потврдено некакво кривично дело, а причината за смртта не е соопштена. Шерифот на округот Санта Фе Адан Мендоза ја потврди веста во четвртокот.
„Можеме да потврдиме дека и Џин Хекман и неговата сопруга беа пронајдени мртви во средата попладне во нивниот дом на Сансет Треил“, соопшти канцеларијата на шерифот на округот Санта Фе во Ново Мексико. "
Истрагата се уште е во тек, но во овој момент немаме причина да веруваме дека овие смртни случаи се резултат на криминални активности. „Чекаме одобрение за да издадеме налог за претрес“, додаде Мендоза.
Јуџин Џин Хекман е роден на 30 јануари 1930 година во Сан Бернардино, Калифорнија. Откако неговите родители се развеле, тој се преселил во Денвил, Илиноис, каде што живеел со својата баба. На 16-годишна возраст, тој го напуштил домот и, лажејќи за својата возраст, се приклучил на Маринскиот корпус на Соединетите држави, служејќи како радио оператор четири и пол години. По неговото отпуштање во 1951 година, тој работел на различни работи пред да одлучи да се посвети на актерската кариера.
Хекмен започна со помали улоги во телевизија и театар, а своето филмско деби го имаше во 1964 година во филмот Лилит. Првиот значаен успех го постигна со улогата на Бак Бароу во филмот Бони и Клајд (1967), за кој беше номиниран за Оскар за најдобра споредна машка улога.
Во 1971 година, Хекмен ја освои наградата Оскар за најдобар актер за неговата улога како детективот Џими Попај Дојл во „Француската врска“. За време на неговата кариера, тој доби уште еден Оскар за најдобра споредна машка улога за улогата на Малиот Бил Дагет во „Недопирливите“ (1992).
Тој е познат и по улогата на Лекс Лутор во филмот Супермен (1978) и неговите продолженија. Хекмен глумеше во повеќе од 80 филмови, меѓу кои „Разговор“ (1974), Мисисипи Горење (1988) и Кралевите на криминалот (2001).
Покрај актерството, Хекмен напиша и објави неколку романи, меѓу кои и „Будење на ѕвездата Пердидо“ (1999) и „Потрага“ (2013). Тој се повлече од актерството во 2004 година, а во последните години живееше повлечено во Ново Мексико. Тој се посвети на пишувањето и сликањето.
Полицијата во округот Санта Фе вчера попладне ги откри телата на двократниот оскаровец 95 годишниот Хекман, 63-годишната Бетси и нивното куче. За сега нема потврдено некакво кривично дело, а причината за смртта не е соопштена. Шерифот на округот Санта Фе Адан Мендоза ја потврди веста во четвртокот.
„Можеме да потврдиме дека и Џин Хекман и неговата сопруга беа пронајдени мртви во средата попладне во нивниот дом на Сансет Треил“, соопшти канцеларијата на шерифот на округот Санта Фе во Ново Мексико. "
Истрагата се уште е во тек, но во овој момент немаме причина да веруваме дека овие смртни случаи се резултат на криминални активности. „Чекаме одобрение за да издадеме налог за претрес“, додаде Мендоза.
Јуџин Џин Хекман е роден на 30 јануари 1930 година во Сан Бернардино, Калифорнија. Откако неговите родители се развеле, тој се преселил во Денвил, Илиноис, каде што живеел со својата баба. На 16-годишна возраст, тој го напуштил домот и, лажејќи за својата возраст, се приклучил на Маринскиот корпус на Соединетите држави, служејќи како радио оператор четири и пол години. По неговото отпуштање во 1951 година, тој работел на различни работи пред да одлучи да се посвети на актерската кариера.
Хекмен започна со помали улоги во телевизија и театар, а своето филмско деби го имаше во 1964 година во филмот Лилит. Првиот значаен успех го постигна со улогата на Бак Бароу во филмот Бони и Клајд (1967), за кој беше номиниран за Оскар за најдобра споредна машка улога.
Во 1971 година, Хекмен ја освои наградата Оскар за најдобар актер за неговата улога како детективот Џими Попај Дојл во „Француската врска“. За време на неговата кариера, тој доби уште еден Оскар за најдобра споредна машка улога за улогата на Малиот Бил Дагет во „Недопирливите“ (1992).
Тој е познат и по улогата на Лекс Лутор во филмот Супермен (1978) и неговите продолженија. Хекмен глумеше во повеќе од 80 филмови, меѓу кои „Разговор“ (1974), Мисисипи Горење (1988) и Кралевите на криминалот (2001).
Покрај актерството, Хекмен напиша и објави неколку романи, меѓу кои и „Будење на ѕвездата Пердидо“ (1999) и „Потрага“ (2013). Тој се повлече од актерството во 2004 година, а во последните години живееше повлечено во Ново Мексико. Тој се посвети на пишувањето и сликањето.