Դասախոսներից մեկը մի հարց տվեց, որը հիմա հաճախ եմ մտաբերում. Հովհաննես Ավետիսյան

Բանակից հետո, երբ անցել էի պետական ծառայության, ամեն աստիճան բարձրանալիս հա՛մ գիտակցությունս էր ավելի հասունանում, հա՛մ էլ այն հարցերը, որ պատասխան էին փնտրում աշխարհում որպես տեսակ մեր ով լինելու: