گزارش‌های بعد از حادثه چگونه علیه کارگران متوفی تنظیم می‌شوند؟ / ناتوانی خانواده‌ها، قدرت کارفرمایان و ترس همکاران
در سال‌های اخیر تعداد گزارشات فوت کارگر بر اثر حادثه که کارفرمایان با اعمال نفوذ در آن مقصر حادثه را «بی احتیاطی و قصور کارگر نسبت به ایمنی کار» نشان می‌دهند، رو به افزایش است. اما آیا این گزارشات به درستی تنظیم می‌شوند؟
به گزارش خبرنگار ایلنا، در هفته‌های اخیر کمابیش اخباری از فوت کارگران مختلف در فضاهای خدمات شهری، کارگاه‌های ساختمانی و عمرانی به گوش رسید. باتوجه به روند رو به افزایش حوادث کار، مشاهده این حوادث دور از انتظار نیست، اما بیش از موضوع ایمنی کارگران و مرگ آن‌ها، مسئله صورتجلسه فوت کارگران آسیب دیده در این موارد بسیار حاشیه برانگیزتر است.
یکی از حواشی این است که عمده کارگرانی که در محیط‌های خلوت و بیرون از محیط‌های کارخانه‌ای جان خود را از دست می‌دهند، در هنگام تنظیم گزارش فوت توسط ادارات کار، با قید علت فوت «قصور و عدم رعایت ایمنی توسط کارگر» رهسپار دیار باقی می‌شوند. تعدد موارد قید «قصور و عدم رعایت ایمنی توسط کارگر» به‌عنوان علت مرگ کارگران بر اثر حادثه به حدی است که این روزها بسیاری از کارگران و فعالان کارگری و چشم‌های پیگیر مسائل حوزه روابط کار و ایمنی، نسبت به صحیح قید شدن عنوان مرگ در صورتجلسه کارشناسی فوت کارگر دچار تردید هستند.