گزارشگران سازمان ملل آزار و اذیت علیه زنان بهایی در ایران را محکوم کردند
۱۸ گزارشگر و کارشناس سازمان ملل متحد با انتشار نامه‌ای مشترک، هدف قراردادن زنان بهایی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران را محکوم کردند.
این گروه از گزارشگرن سازمان ملل و کارشناسان کارگروه‌های آن روز سه‌شنبه اول آبان ماه در نامه‌ای با اشاره به تشدید آزارها علیه زنان بهایی در ایران تاکید کردند که این زنان به دلیل زن بودن و بهایی بودن مورد ستم مضاعف قرار گرفته‌اند.
نویسندگان این نامه با «سیستماتیک» خواندن رفتار حکومت ایران علیه زنان بهایی به مواردی چون دستگیری، احضار برای بازجویی، ناپدیدن شدن، تفتیش منازل زنان بهایی و مصادره اموال، محدودیت در رفت‌وآمد و بازداشت‌های طولانی مدت این زنان اشاره کرده‌اند.
کارشناسان سازمان ملل همچنین می‌گویند که آن‌ها «علاوه بر این، نگران تداوم جرم‌انگاری آزادی دین یا باور، آزادی بیان و عقیده و حق مشارکت اعضای اقلیت دینی بهائی در جنبه‌های مختلف حیات فرهنگی جامعه‌شان از سوی حکومت ایران هستند.»
امضاکنندگان نامه خواستار اقدام فوری حکومت ایران و آزادی بلافاصله همهٔ زنان بهائی شده و تاکید می‌کنند که زندانیان باید از مراقبت‌های پزشکی فوری و کامل برخوردار شوند و سازوکارهایی برای پاسخگو کردن ناقضان حقوق زنان بهائی در نظر گرفته شود.
این نامه شش ماه پیش خطاب به مقامات جمهوری اسلامی نگاشته شده بود، اما از آنجا که مهلت تعیین‌شده برای پاسخ‌گویی حکومت ایران به سرآمد و کارشناسان سازمان ملل هیچ پاسخی دریافت نکردند در اول آبان ماه دست به انتشار علنی این نامه زدند.
نگارش این نامه توسط این هجده گزارشگر حقوق بشر به دنبال انتشار دو گزارش کمیتهٔ حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد در مورد ایران صورت می‌گیرد که جزئیات مفصلی از سرکوب زنان بهائی و در سطحی وسیع‌تر، تمامی بهائیان ایران توسط حکومت ایران ارائه می‌دهد. این گزارش‌‌ها بهائیان را «ستمدیده‌ترین اقلیت دینی در جمهوری اسلامی ایران» معرفی کرده و تاکید می‌کند که از زمان اعتراضات ۱۴۰۱ موارد نفرت‌پراکنی علیه بهائیان و آزار و سرکوب زنان بهائی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد و اعضای کارگروه‌های این سازمان، کارشناسان مستقلی هستند که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تحقیق، نظارت و گزارش موارد خاص نقض حقوق بشر در نقاط مختلف جهان منصوب می‌شوند. این کارشناسان عهده‌دار مأموریت‌هایی در زمینۀ حقوق زنان و دختران، آزادی دین یا عقیده، تجمع مسالمت‌آمیز، آموزش و پرورش، آزادی بیان و بسیاری موضوعات دیگر هستند. آن‌ها همچنین مأموریت‌هایی ویژه در مورد کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران دارند که نگرانی‌های جدی حقوق بشری در مورد آن‌ها وجود دارد.
دفتر جامعه جهانی بهایی در آذرماه گذشته خبر داده بود که نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دو ماه پیش از آن «۴۰ بهایی» را بازداشت و «خانه نزدیک به یکصد خانواده بهایی» در شهرهای مختلف ایران را تفتیش کرده‌اند.
اردیبهشت ماه امسال نیز دادگاه انقلاب اصفهان، ۱۵ زن بهائی را به اتهام «ترویج» عقاید دیانت بهائی درمجموع به ۷۵ سال حبس محکوم کرد.
با وجود زندگی ۳۰۰ هزار بهایی در ایران، جمهوری اسلامی آیین بهائیت را به رسمیت نمی‌شناسد و مقامات ایرانی بارها بهاییان را «جاسوس و دشمن» خوانده و در بیش از چهار دهه گذشته احکام متعدد اعدام، بازداشت، زندان و محرومیت از تحصیل و کسب و کار، تخریب منازل و گورستان‌ها علیه پیروان این آیین صادر کرده‌اند.
این گروه از گزارشگرن سازمان ملل و کارشناسان کارگروه‌های آن روز سه‌شنبه اول آبان ماه در نامه‌ای با اشاره به تشدید آزارها علیه زنان بهایی در ایران تاکید کردند که این زنان به دلیل زن بودن و بهایی بودن مورد ستم مضاعف قرار گرفته‌اند.
نویسندگان این نامه با «سیستماتیک» خواندن رفتار حکومت ایران علیه زنان بهایی به مواردی چون دستگیری، احضار برای بازجویی، ناپدیدن شدن، تفتیش منازل زنان بهایی و مصادره اموال، محدودیت در رفت‌وآمد و بازداشت‌های طولانی مدت این زنان اشاره کرده‌اند.
کارشناسان سازمان ملل همچنین می‌گویند که آن‌ها «علاوه بر این، نگران تداوم جرم‌انگاری آزادی دین یا باور، آزادی بیان و عقیده و حق مشارکت اعضای اقلیت دینی بهائی در جنبه‌های مختلف حیات فرهنگی جامعه‌شان از سوی حکومت ایران هستند.»
امضاکنندگان نامه خواستار اقدام فوری حکومت ایران و آزادی بلافاصله همهٔ زنان بهائی شده و تاکید می‌کنند که زندانیان باید از مراقبت‌های پزشکی فوری و کامل برخوردار شوند و سازوکارهایی برای پاسخگو کردن ناقضان حقوق زنان بهائی در نظر گرفته شود.
این نامه شش ماه پیش خطاب به مقامات جمهوری اسلامی نگاشته شده بود، اما از آنجا که مهلت تعیین‌شده برای پاسخ‌گویی حکومت ایران به سرآمد و کارشناسان سازمان ملل هیچ پاسخی دریافت نکردند در اول آبان ماه دست به انتشار علنی این نامه زدند.
نگارش این نامه توسط این هجده گزارشگر حقوق بشر به دنبال انتشار دو گزارش کمیتهٔ حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد در مورد ایران صورت می‌گیرد که جزئیات مفصلی از سرکوب زنان بهائی و در سطحی وسیع‌تر، تمامی بهائیان ایران توسط حکومت ایران ارائه می‌دهد. این گزارش‌‌ها بهائیان را «ستمدیده‌ترین اقلیت دینی در جمهوری اسلامی ایران» معرفی کرده و تاکید می‌کند که از زمان اعتراضات ۱۴۰۱ موارد نفرت‌پراکنی علیه بهائیان و آزار و سرکوب زنان بهائی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد و اعضای کارگروه‌های این سازمان، کارشناسان مستقلی هستند که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تحقیق، نظارت و گزارش موارد خاص نقض حقوق بشر در نقاط مختلف جهان منصوب می‌شوند. این کارشناسان عهده‌دار مأموریت‌هایی در زمینۀ حقوق زنان و دختران، آزادی دین یا عقیده، تجمع مسالمت‌آمیز، آموزش و پرورش، آزادی بیان و بسیاری موضوعات دیگر هستند. آن‌ها همچنین مأموریت‌هایی ویژه در مورد کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران دارند که نگرانی‌های جدی حقوق بشری در مورد آن‌ها وجود دارد.
دفتر جامعه جهانی بهایی در آذرماه گذشته خبر داده بود که نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دو ماه پیش از آن «۴۰ بهایی» را بازداشت و «خانه نزدیک به یکصد خانواده بهایی» در شهرهای مختلف ایران را تفتیش کرده‌اند.
اردیبهشت ماه امسال نیز دادگاه انقلاب اصفهان، ۱۵ زن بهائی را به اتهام «ترویج» عقاید دیانت بهائی درمجموع به ۷۵ سال حبس محکوم کرد.
با وجود زندگی ۳۰۰ هزار بهایی در ایران، جمهوری اسلامی آیین بهائیت را به رسمیت نمی‌شناسد و مقامات ایرانی بارها بهاییان را «جاسوس و دشمن» خوانده و در بیش از چهار دهه گذشته احکام متعدد اعدام، بازداشت، زندان و محرومیت از تحصیل و کسب و کار، تخریب منازل و گورستان‌ها علیه پیروان این آیین صادر کرده‌اند.