Μαρία Δεμερτζή στα «ΝΕΑ»: Άν πέσει η Γαλλία, δεν υπάρχει δίχτυ ασφαλείας

Άν μια μεγάλη χώρα, όπως η Γαλλία, χάσει την πρόσβαση στις αγορές, η Ευρώπη δεν έχει μηχανισμό να τη διασώσει, που σημαίνει ότι θα πρέπει να καταλήξουμε στο ΔΝΤ, δηλώνει στη συνέντευξή της στα «ΝΕΑ» η Μαρία Δεμερτζή, επικεφαλής του The Conference Board (TCB) στις Βρυξέλλες.

Ποιες οι οικονομικές επιπτώσεις της πολιτικής κρίσης της Γαλλίας;

Στη Γαλλία φοβούνται την αντίδραση των αγορών. Οι δυνατότητες έχουν μειωθεί, ύστερα από τρεις πρωθυπουργούς χωρίς καμία συμφωνία, η Αριστερά ζητά την αναδιοργάνωση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, ένα πισωγύρισμα που θα ήταν πολύ προβληματικό για την Ευρώπη. Επίσης η Γαλλία βρίσκεται στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, οπότε υποχρεούται να ενημερώσει την Κομισιόν σχετικά με τα βήματα και το χρονοδιάγραμμα επιστροφής του ελλείμματος σε πιο βατά επίπεδα. Πώς όμως θα γίνει, αφού δεν υπάρχει προϋπολογισμός για το επόμενο έτος, κάτι που δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Αφενός η Γαλλία δεν παίρνει τα κατάλληλα μέτρα και αφετέρου δίνει κακό παράδειγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, την ώρα που έτσι κι αλλιώς οι δημοσιονομικοί κανόνες δεν εφαρμόζονται.

Γιατί χαρακτηρίζετε πολύ προβληματικό ένα πισωγύρισμα στο Συνταξιοδοτικό;

Είναι εξωπραγματικό λόγω του δημογραφικού προβλήματος της Ευρώπης, παρότι η ίδια η Γαλλία έχει το μικρότερο δημογραφικό πρόβλημα στην ΕΕ. Αν κοιτάξει κανείς την έκθεση Ντράγκι, βλέπει ότι το Δημογραφικό είναι τραγικό για την Ευρώπη. Αν υπήρχε καλή πολιτική στο Μεταναστευτικό, το Συνταξιοδοτικό θα ήταν λιγότερο προβληματικό. Επιπλέον η Κομισιόν θα αναγκαστεί να γίνει αυστηρότερη έναντι της Γαλλίας. Η Γαλλία με υψηλό χρέος, μεγάλο έλλειμμα, μικρή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα παίρνει μέτρα αντίθετα με ό,τι χρειάζεται.

Αν δεν υπάρξει σταθερότητα ή αν η Γαλλία καταλήξει να έχει ακροδεξιά κυβέρνηση, ποιες οι οικονομικές επιπτώσεις;

Είναι περίεργο, αλλά η γαλλική Ακροδεξιά ζητά τα ίδια οικονομικά μέτρα με την Ακροαριστερά. Η Λεπέν συμφωνεί με τους ακροαριστερούς στην αναστολή της μεταρρύθμισης του Συνταξιοδοτικού, οπότε θα υπάρξει κάποιος συμβιβασμός, όμως, επαναλαμβάνω, θα είναι πολύ προβληματικό.

Άν οι αγορές αντιδράσουν επιθετικά, τι λύση υπάρχει;

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει τον μηχανισμό TPI (Μέσο Προστασίας Μετάδοσης) σε περίπτωση που οι αγορές επιτεθούν σε κάποια χώρα και δεν αγοράζουν το χρέος της. Μέσω του μηχανισμού η ΕΚΤ αγοράζει το χρέος που δεν αγοράζουν οι αγορές, με την προϋπόθεση ότι το χρέος αυτό είναι βιώσιμο. Εδώ τίθεται το θέμα γιατί να μην αγοράζουν οι αγορές ένα βιώσιμο χρέος, που σημαίνει ότι η ΕΚΤ δημιούργησε τον μηχανισμό αυτόν για να παρακάμψει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που έχει το στίγμα. Το βασικό είναι ότι αν μια μεγάλη χώρα χάσει πρόσβαση στις αγορές δεν υπάρχει μηχανισμός στην Ευρώπη με την κατάλληλη χρηματοδότηση για να βοηθήσει τη χώρα. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας είναι πολύ μικρός για να σώσει μια χώρα όπως η Γαλλία ή η Ιταλία. Μπορούσε να διασώσει την Ελλάδα, μα ουσιαστικά δεν έχουμε μηχανισμό να βοηθήσουμε μεγάλες χώρες να επανέλθουν στην αγορά, που σημαίνει ότι θα πρέπει να καταλήξουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Άν υπάρξει αρνητική αντίδραση των αγορών, πώς θα επηρεαστούν χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία;

Η Ελλάδα δεν θα επηρεαστεί, καθώς το χρέος της δεν βρίσκεται στις αγορές. Η επόμενη χώρα θα είναι η Ιταλία, διότι το βασικό πρόβλημα στην Ευρώπη είναι η παραγωγικότητα. Δεδομένης της χαμηλής παραγωγικότητας όταν μια χώρα λαμβάνει λανθασμένες αποφάσεις, την ώρα που δεν έχουμε ελευθερία επιλογών, το πρόβλημα είναι μεγάλο για την Ευρώπη. Καμία χώρα δεν θα μπορέσει να καλυφθεί από τον αντίκτυπο των πολιτικών στη Γαλλία, δεδομένου ότι είναι μια μεγάλη χώρα. Επίσης η Ευρώπη βασίζεται στην καλή συνεργασία Γαλλίας – Γερμανίας. Μια Γαλλία που αντιμετωπίζει προβλήματα δεν βοηθά την Ευρώπη να προχωρήσει.