Το μεγάλο σορτάρισμα

«Στου Μανώλη την ταβέρνα έπεσε μια ντουφεκιά / και τρυπήσαν τα βαρέλια και χυθήκαν τα κρασά». Σου λέει, μη γίνει καμιά στραβή και μας κλέψει πάλι το μομέντουμ ο Μπισμπίκης. Καλύτερα να σπινιάρουμε πρώτοι εμείς. Και ποιοι είμαστε εμείς; Εδώ είναι ο κόμπος. Ένα νέο ιδιωτικό κόμμα ιδρύεται, πάνω στο αλάνθαστο πατρόν της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Εκείνη θαρρώ πως το στελέχωσε με περαστικούς και τη συνέλευση της πολυκατοικίας της, ενώ αυτός μάλλον θα βγάλει το χέρι του από το βάζο με τη μαρμελάδα και θα τραβήξει από εκεί μέσα καμιά χούφτα αυτοακυρωμένους καταστασιακούς, μια χειραγωγήσιμη κοινωνική οντότητα – κατά τη γνώμη μου πάντα. Έτσι τα βλέπω σήμερα, αύριο μπορεί να τα βλέπω αλλιώς. Γιατί δεν είναι λίγες οι φωνές που διασπείρουν πληροφορίες – όσο πιο ανεπιβεβαίωτες τόσο το καλύτερο – ότι ο Τσίπρας άρχισε κιόλας να ψωνίζει από σβέρκο. Κωλύομαι να διασπείρω αλλά τέτοιο πατιρντί έχει να γίνει από την εποχή του Καρακάλα.

Κι ενώ ο imperator ετοιμάζει τη Moνοπρόσωπη Ομόρρυθμη εταιρεία του, τουλάχιστον τέσσερις θυγατρικές του πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ, τρέμει το φυλλοκάρδι τους και βρίσκονται στην τσίτα. Φυσικά υπάρχουν και οι στημένες λεμονόκουπες, Βούτσης, Φίλης, Τσακαλώτος και λοιπές αριστερές δυνάμεις που του παρέδωσαν το brand να το κάνει χαρτοπόλεμο. Ας κλάψω αργότερα. Τώρα δεν βλέπω την ώρα, πότε αχ πότε, θα κάνουν το μεγάλο σορτάρισμα οι πρώτες δημοσκοπήσεις να δούμε αν είναι πρόθυμοι να τζογάρουν κι οι πολίτες ή μπα…

Προσωπικά δεν κρίνω σκόπιμο να του δώσω ούτε μια λέξη παραπάνω αλλά το συμβόλαιό μου με υποχρεώνει να πω τουλάχιστον άλλες εκατό ενώ κανονικά θέλω να πω μια. Την αφιερώνω στις Λοιπές Δημοκρατικές Δυνάμεις που μόνον χάζι θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή με τις εξελίξεις κι όχι… Σταματήστε. Σταματήστε τώρα αμέσως να παράγετε επικαιρότητα που ευνοεί τον παραθεριστή του Σουνίου και τον βγάζει από την πλήξη του. Αφήστε τον παρακαλώ ασχολίαστο και ει δυνατόν ασχετλίαστο. Δουλειά σας και δουλειά μας.