Εκλογή

Σήμερα έχουμε τον τέταρτο γύρο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας κι αν δεν προκύψει κάποια απρόβλεπτη ανατροπή, θα εκλεγεί ο Κώστας Τασούλας.

Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πενταετία της θητείας του για την οποία και θα αξιολογηθεί.

Αυτά που ελπίζω να μη βρούμε είναι τα βλακώδη παραληρήματα που συνοδεύουν την εκλογή ενός Προέδρου πριν καν εκλεγεί.

Οτι είναι «Πρόεδρος της συγκάλυψης» όταν έχει αποδειχθεί πως δεν υπάρχει καμία συγκάλυψη από κανέναν πρόεδρο (Αλ. Χαρίτσης, 9/2).

Οτι είναι «μονοκομματικός Πρόεδρος μιας απονομιμοποιημένης κυβέρνησης» (Σ. Φάμελλος, 9/2).

Οτι «δεν τηρεί καμία προϋπόθεση για να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας» (Χ. Δούκας, 9/2).

Ολοι αυτοί αυτοπροσδιορίζονται ως «δημοκρατική αντιπολίτευση». Αν και η σχέση τους με μια δημοκρατική συνταγματική διαδικασία είναι μάλλον απόμακρη κι αναπόδεικτη.

Λένε απλώς ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.

Ακόμη κι έτσι όμως, θα πρέπει να προσέχουν τι τους κατεβαίνει. Διότι αν απλώς δεν ψηφίζουν τον Τασούλα, κανένα πρόβλημα.

Δημοκρατία έχουμε. Οποιον θέλουν ψηφίζουν.

Ενδεχομένως οι φανφάρες να είναι περιττές. Αν όμως οι φανφάρες είναι η λογική με την οποία ξεκινάει η νέα θητεία ενός νέου «ρυθμιστή του πολιτεύματος», τότε τι θα κάνουν οι φανφαρόνοι στη συνέχεια;

Δεν θα τον αναγνωρίζουν; Θα του κρατούν μούτρα; Θα κηρύξουν αντάρτικο κατά της Προεδρίας;

Κι αν αυτό το συνονθύλευμα λέγεται «δημοκρατική αντιπολίτευση», τότε τι θα έκανε και τι θα έλεγε μια «μη δημοκρατική αντιπολίτευση»;

Θα κατέβαζε τα τανκς ή θα έβαζε μπουρλότο στην Προεδρική Φρουρά;

Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω το νόημα της φασαρίας.

Ποιον εξυπηρετεί η προκαταβολική αμφισβήτηση ενός ανθρώπου που θα διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο στη συνταγματική μας τάξη;

Και ποια είναι η «απονομιμοποιημένη κυβέρνηση» που επικαλέστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για να εξηγήσει τη διαφωνία του;

Ποιος την απονομιμοποίησε και πότε; Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μόνος; Ή με τίποτα φίλους του;

Και τελικά έχουμε ή δεν έχουμε κυβέρνηση; Διότι έως τώρα δεν βλέπω να έχει αλλάξει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Φυσικά τα μεγάλα λόγια είναι η κατάρα της πολιτικής.

Είμαι βέβαιος ότι σε πρώτη ευκαιρία η υποτιθέμενη «δημοκρατική αντιπολίτευση» θα στηθεί στην ουρά να χαιρετίσει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Οπως θέλω να ελπίζω ότι κι εκείνος θα αποστείλει τα βλακώδη παραληρήματα στο νεκροταφείο των «περασμένων και ξεχασμένων».

Οχι επειδή θα έχουμε Πρόεδρο τον Τασούλα ή κάποιον άλλον.

Αλλά επειδή έχουμε μια δημοκρατική τάξη.

Η οποία οφείλει να λειτουργεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο όποιος κι αν είναι ο Πρόεδρός της.