Πόλεμος

Οσοι βαυκαλίζονταν ότι ο Τραμπ δεν εννοεί αυτά που λέει, πήραν την απάντησή τους. Τα εννοεί.

Πριν ακόμη κλείσει μήνα στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αποδεικνύεται η επιτομή μιας επικίνδυνης φασαρίας όπου η προχειρότητα βαπτίζεται αποφασιστικότητα.

Ετσι, σε κάθε (κατά κανόνα) υπαρκτό πρόβλημα, η νέα αμερικανική κυβέρνηση προκρίνει μια εύκολη, παρακινδυνευμένη και συνήθως επιζήμια λύση.

Οπως τότε που ο Τραμπ συμβούλευε τους συμπολίτες του να προστατευτούν από τον κορωνοϊό πίνοντας χλωρίνη!

Διότι τα προβλήματα υπάρχουν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εμπορική επιθετικότητα της Κίνας δημιουργεί ζητήματα στους ανταγωνιστές της.

Ούτε αμφισβητεί κανείς ότι η παρασκευή και η διακίνηση ναρκωτικών είναι σοβαρότατο θέμα.

Και δεν θα εκπλαγώ αν μάθω πως το Μεξικό κι ο Καναδάς φυλάνε πλημμελώς τα σύνορά τους. Ή, για να το πω με άλλα λόγια, ότι η παράνομη μετανάστευση στις ΗΠΑ δεν είναι και η πρώτη σκοτούρα τους.

Αλλά για τον Τραμπ και τους ψηφοφόρους του είναι. Και τον Τραμπ εξέλεξαν οι Αμερικανοί. Ούτε οι Μεξικανοί, ούτε οι Καναδοί, ούτε οι Κινέζοι.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι τα προβλήματα. Ασφαλώς υπάρχουν.

Το ερώτημα είναι αν οι λύσεις που προκρίνονται από την αμερικανική κυβέρνηση αντιμετωπίζουν τα προβλήματα.

Υποθέτω ότι ο Τραμπ θεωρεί πως αυξάνοντας τους δασμούς θα υποχρεώσει τις γειτονικές χώρες να συνεργαστούν μαζί του στο ζήτημα της μετανάστευσης.

Η σκέψη δεν είναι παράλογη. Εμπεριέχει όμως τον κίνδυνο ενός εμπορικού πολέμου που θα πλήξει όχι μόνο τους γείτονες αλλά και τους ψηφοφόρους του Τραμπ.

Ηδη, ο Καναδάς απάντησε αυξάνοντας κι αυτός τους δασμούς προς τις ΗΠΑ από αύριο (4/2). Και φυσικά θα υπάρξει συνέχεια.

Προς το παρόν, η Ευρωπαϊκή Ενωση παρακολουθεί μουδιασμένη. Αισθάνεται πολιτικά ανασφαλής λόγω της αστάθειας στη Γαλλία και τη Γερμανία  αλλά φοβάται και τους «τραμπικούς» στις τάξεις της.

Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως πως αν γενικευτεί ο εμπορικός πόλεμος θα αναγκαστεί να ακολουθήσει.

Και μην ξεχνάμε ότι η ΕΕ είναι η μεγαλύτερη εμπορική δύναμη του πλανήτη με 16,1% του παγκόσμιου εμπορίου. Ακολουθούν η Κίνα και οι ΗΠΑ με 13,5% η καθεμία (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, 28/1/2025).

Σε μια τέτοια εξέλιξη, το πιθανότερο είναι ότι θα χάσουν όλοι και δεν βλέπω τι θα κερδίσει ο Τραμπ πέρα από τη φιγούρα ενός «αποφασιστικού ηγέτη» που τα έκανε τελικά μαντάρα.

Ενδεχομένως κάτι τέτοιο να ικανοποιεί τη μεγαλαυχία του.

Αλλά η ζημιά θα είναι πολύ μεγάλη για να περάσει απλήρωτη.