Κινήσεις σε διπλό ταμπλό

Πέραν του σινιάλου στις συντηρητικές δεξαμενές με την επιλογή του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και την επακόλουθη προώθηση του Νικήτα Κακλαμάνη στην Προεδρία της Βουλής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει καλά ότι το βασικό μήνυμα που εκπέμπει η απόφασή του ήταν διαφορετικό και απευθύνεται σε όλο το εκλογικό ακροατήριο, όπως και σε σύσσωμη την πολιτική σκηνή. Το μήνυμα «βγάζω όποιον θέλω Πρόεδρο» είναι στην πραγματικότητα εκείνο που αντιλαμβάνονται άπαντες και συντηρεί τον δικό του κυρίαρχο ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων. Η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης και οι όποιες ισορροπίες εξυπηρετούνται, είναι υποδεέστερες παράμετροι μπροστά στα πρωθυπουργικά σήματα σε ένα παιχνίδι πολιτικής ισχύος. Ο Μητσοτάκης δεν είχε αμφιβολία για τις πολιτικές αναταράξεις που προκαλεί και το πολεμικό σκηνικό που διαμορφώνει η επιλογή του για το Προεδρικό – απεναντίας, είναι αυτή που επεδίωξε, αναζητώντας κινήσεις για την επανασυσπείρωση της βάσης που διαχρονικά ακολουθεί ή κινείται πέριξ της ΝΔ. Ο Κώστας Τασούλας μετακομίζει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, προκειμένου να αναδειχθούν νέες διαχωριστικές γραμμές – που αδυνατούσε να τις τραβήξει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Προφανώς οι κινήσεις έγιναν και με το βλέμμα στο εσωκομματικό πεδίο, καθώς κρίθηκε απαραίτητο να μην ανοίγουν νέα ζητήματα. Αλλά ο Πρωθυπουργός όπως και το κυβερνητικό επιτελείο κινούνται με τη βεβαιότητα ότι η δυναμική της εξουσίας παρακινεί εν τέλει και το κεντρώο και το συντηρητικό ακροατήριο. Και αυτό το χαρτί ίσως αποδειχθεί το πλέον χρήσιμο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Το ενδιαφέρον είναι ότι η συζήτηση για όσα έρχονται στις επόμενες εθνικές κάλπες άνοιξε πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο κύκλος της προεδρικής εκλογής. Δεν είναι μόνον οι εκλογικές ανησυχίες της αντιπολίτευσης που ομφαλοσκοπεί, αναζητώντας τα όρια μεταξύ συνεργασιών και μετώπων. Δείχνοντας σταθερά τον εκλογικό ορίζοντα στη συμπλήρωση της τετραετίας, το καλοκαίρι του 2027, ο Μητσοτάκης έχει ήδη σπεύσει να αφήσει εκτός εξουσίας τους σχηματισμούς δεξιότερα της ΝΔ – προφανώς ακολουθώντας την ίδια μέθοδο αποδυνάμωσής τους που υπηρετεί και η επιλογή Τασούλα – αλλά και να διαμηνύσει στα αριστερά του ότι θα κινηθεί εκ νέου με συνταγή αυτοδυναμίας. Το νέο πρωθυπουργικό μήνυμα με αποδέκτη πρωτίστως τον Νίκο Ανδρουλάκη – «Η σταθερότητα είναι ένα πολύτιμο “νόμισμα” στον σημερινό κόσμο… Να μη χάνουμε χρόνο σε συζητήσεις στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης συνεργασίας» – επίσης υπηρετεί τον πολιτικό διαγκωνισμό που βασίζεται σε μια επίδειξη ισχύος.

Αναλύοντας τις νέες δημοσκοπήσεις, ωστόσο, στο Μέγαρο Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι λίαν συντόμως η κυβέρνηση ίσως κληθεί να αναζητήσει τον εταίρο της επόμενης ημέρας. Δεν ήταν η συζήτηση που θα ήθελαν να ανοίξει άμεσα, πολύ περισσότερο γιατί θα πρέπει να συνοδευτεί και με συγκεκριμένες κινήσεις, αλλά φαίνεται ότι προσεχώς μπορεί να υποσκελίσει ακόμη και την εσωκομματική πίεση για ανασχηματισμό. Με την εκλογή Τασούλα, άλλωστε, έχει ήδη προεξοφληθεί ότι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ αυτό θα είναι το έργο που θα αρχίσει να κόβει εισιτήρια. Οι δίαυλοι με τους ανησυχούντες βουλευτές που έχει αναλάβει από καιρό να κρατά ανοικτούς ο Μάκης Βορίδης, παράλληλα με τις πολιτικές συγκρούσεις στη Βουλή, επιτρέπουν στο Μαξίμου να έχει πλήρη εικόνα του εσωκομματικού κλίματος. Μετά τις αναταράξεις με τον γάμο ομοφύλων, ο υπουργός Επικρατείας δεν βρέθηκε μπροστά σε νέα διλήμματα. Σχεδόν όλες τις θέσεις που έχει φροντίσει να διατυπώσει δημοσίως – από την προεδρική εκλογή έως το επίδομα επικινδυνότητας για τους ένστολους – τις βλέπει να διαμορφώνουν και μια νέα κυβερνητική πολιτική. Ακόμη και χωρίς συγκεκριμένες εντολές είναι εμφανές πλέον ότι βρίσκει πρόσφορο έδαφος, ώστε να βγαίνει μπροστά για την προβολή μιας ατζέντας που μπορεί να αποτρέπει τις διαρροές στα δεξιά, χωρίς να ενοχλούνται οι κεντρώες δεξαμενές. Σε αυτή τη βάση, μια πιο σκληρή γραμμή στο Μεταναστευτικό είναι ήδη στα σκαριά. Η νέα εκλογική πρόταση του Μητσοτάκη, άλλωστε, θα χτυπά σε διπλό ταμπλό – εκτός από τον Τραμπ, με τη βεβαιότητα ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα πορεύονται και οι δεξιοί και οι κεντρώοι. Οταν η νέα ατζέντα διαμορφωθεί πλήρως, το ζητούμενο θα είναι μόνον ο εκλογικός ορίζοντας.