Η απεργία και το debate

Την προσεχή Τετάρτη που ο μήνας έχει 20, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις έχουν κηρύξει πανελλαδική απεργία, με αιτήματα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, αλλά εσείς μπορείτε, με την εμπειρία που διαθέτετε, να εντάξετε στο σχετικό πλαίσιο ό,τι σας έρθει πρόχειρο στο μυαλό: από «λεφτά για την Παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ», μέχρι «Ελλάδα – Κύπρος – Παλαιστίνη, Αμερικάνος δεν θα μείνει», ακρίβεια, ανεργία και τα συμπαρομαρτούντα. Οπως με ενημέρωσαν οι… ανταποκριτές μου στην Κουμουνδούρου, η απεργιακή κινητοποίηση των δημοσιογράφων προκάλεσε ένα… (κοκο)μπλόκο, στην πρόθεση των υποψηφίων προέδρων του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν debate στην ΕΡΤ, προκειμένου να μη μείνει Ελληνας που να μην πάρει μια καλή γεύση από το διαλυμένο μαγαζί «αδεία προέδρου Πρωτοδικών».

Το debate των τεσσάρων αρχηγών είχε προσδιοριστεί για τις 20 του μηνός, και η Κουμουνδούρου ζήτησε από την ΕΣΗΕΑ να εξαιρέσει δημοσιογράφους και ΕΡΤ από την απεργία προκειμένου να πραγματοποιηθεί το event. Η πλάκα είναι ότι άρχισαν να το συζητούν στο ΔΣ της Ενωσης, πλην όμως αντέδρασαν σθεναρά οι εκλεγμένοι το πάλαι με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ γραμματείς και φαρισαίοι. Διότι αυτοί στο μεταξύ μετακινήθηκαν στους… kasselistas! Τελικά η απεργία των δημοσιογράφων ορίστηκε για τις 19 Νοεμβρίου, οπότε το debate θα πραγματοποιηθεί κανονικά την προσεχή Τετάρτη χωρίς να χρειαστούν περαιτέρω διαβουλεύσεις για ειδική άδεια της ΕΣΗΕΑ και της ΕΡΤ…

Δεν έχει τέλος αυτός ο πόλεμος. Πραγματικά… στενοχωριέμαι…

Δικαιωμένος στο Σούνιο

Αναρωτήθηκαν πολλοί και διάφοροι «γιατί ο Αλέξης δεν παρενέβη να αποτρέψει τη διάσπαση στο Συνέδριο» – όπου Αλέξης, δεν θέλει… διαλογισμό, μιλάμε για τον απόμαχο, τον βετεράνο. Η απάντηση είναι «δεν μπορούσε να κάνει τίποτε να την αποτρέψει» και – εδώ είναι το ζουμί – «δεν ξέρει και αν έπρεπε να την αποτρέψει». Δικός του, συνομιλητής του, μου μετέφερε όσα προαναφέρω, αλλά να μου επιτραπεί να προσθέσω ότι η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσε και να την αποτρέψει. Ακόμα και αν το επιχειρούσε. Ηταν όλα δρομολογημένα εξαρχής. Οπότε τι παρέμβαση να κάνει; Ασε το άλλο, που είδε κι έπαθε να συνέλθει από τη διάσπαση του καλοκαιριού του 2015, όταν έφυγαν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Ζωή και οι υπόλοιποι, διότι τον βάραινε επί χρόνια το βασανιστικό ερώτημα αν ο ιστορικός του μέλλοντος θα του καταλογίσει τη διάσπαση της ΠΦΑ (πρώτη φορά Αριστεράς)!

Μη γελάτε, είναι σοβαρό αυτό που γράφω. Χρειάστηκε η παρέμβαση «ειδικών επιστημόνων» για να έρθει στα ίσια του το παλικάρι.

Κατά τον συνομιλητή μου (και δικό του), «φυσικά παρακολούθησε τα γεγονότα» και «νιώθει δικαιωμένος από τις εξελίξεις».

Προς ποια κατεύθυνση και σε ποιο σημείο «νιώθει δικαιωμένος» δεν μου εξήγησε ακριβώς, αλλά έχω τη βεβαιότητα πως εννοεί την αποχώρηση του Κασσελάκη και των υποστηρικτών του.

Ετσι μου ‘ρχεται να βάλω τίτλο «Αλέξης νιώθει δικαιωμένος στην τοποθεσία Σούνιο»…

Silver alert για 43 μέλη

Τα νούμερα, τα πραγματικά, όχι τα «άλλα», δεν βγαίνουν. Εννοώ των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησαν για το κόμμα του έκπτωτου προέδρου Κασσελάκη. Διότι εγώ, ως καλός και «γρήγορος» με τους αριθμούς, κάθισα κάτω και τα έβαλα… τα νούμερα. Και τι διαπιστώνω; Οτι έχει διαρροές το υπό ίδρυση κόμμα του προέδρου Κασσελάκη. Αρκετές και σοβαρές. Παράδειγμα πρώτο: σε εκείνη την περίφημη Κεντρική Επιτροπή του Σεπτεμβρίου, κατά την οποία έγινε ο κακός χαμός με τη μομφή κατά του Κασσελάκη κι εκείνος τούς σκυλόβρισε ως κουκουλοφόρους και τα ρέστα, κατά της πρότασης μομφής είχαν ψηφίσει – έτσι ανακοινώθηκε τουλάχιστον – 120 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Παράδειγμα δεύτερο: δύο μήνες μετά, στο Συνέδριο του περασμένου Παρασκευοσαββατοκύριακου, οι «kasselistas» ανακοίνωσαν ότι τον ακολουθούν – στην αποχώρηση – 107 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Την Τρίτη που μας πέρασε, την επιστολή της παραίτησης από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, και συνακόλουθα αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπέγραφαν 77 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Ητοι μέσα σε τρεις ημέρες «χάθηκαν» 30 και μέσα σε δύο μήνες, συνολικά, 43.

Γιατί; Τι κακό τούς βρήκε και δεν ακολούθησαν τον πρόεδρο; Ποια βάσκανος μοίρα τούς απέτρεψε να στοιχηθούν πίσω του, στον αγώνα για το νέο κίνημα; Κάθε εξήγηση δεκτή…

Το υπερόπλο της Κουμουνδούρου

Το πιο σοβαρό… όπλο που έχει η Κουμουνδούρου για να αποτρέψει, λέει, την ανεξαρτητοποίηση των βουλευτών που εν συνεχεία θα πλαισιώσουν το κόμμα Κασσελάκη, και ως εκ τούτου θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι, λέει, υπερόπλο!

Οπως κυκλοφόρησε στα πέριξ της γνωστής πλατείας (Κολωνακίου) καφενεία, και διατείνεται ένας εξ εκείνων που βρίσκονται με το ένα πόδι στην έξοδο, το κορυφαίο που του ανέφεραν για να παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ακόλουθο:

– Μην κάνεις το λάθος, ο Κασσελάκης σε τρεις μήνες θα φύγει από την Ελλάδα και θα επιστρέψει στην Αμερική. Κι εσείς, όσοι φύγετε, θα μείνετε εκτός Βουλής στις επόμενες εκλογές!

Θεϊκό!

Η κυβέρνηση οφείλει εξηγήσεις

Μα τι διάολο γίνεται εδώ; Δεν υπάρχει καθόλου μυαλό εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου; Αναφέρομαι στη διάταξη 60 λέξεων όλων κι όλων με την οποία αφαιρείται άγνωστος αριθμός αρμοδιοτήτων από την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, τη γνωστή ΑΔΑΕ, και αποδίδεται σε μια Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας, ένα νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, το οποίο, λέει, δημιουργείται κατ’ εφαρμογή μιας κοινοτικής οδηγίας. Ωραία, ας πούμε ότι υπάρχει η Οδηγία. Επρεπε τώρα να συμβεί αυτό; Να δημιουργηθεί δηλαδή η Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας, εν μέσω των κατηγοριών σε βάρος της κυβέρνησης για το σκάνδαλο των υποκλοπών; Εκτός πια κι αν πιστεύουν ότι «καθάρισαν» με τις υποκλοπές, επειδή η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, με βούλευμα. Αλλά όταν σκάνε κάθε τόσο αποκαλύψεις, οι οποίες συντηρούν περισσότερο την άποψη της κοινωνίας περί συγκάλυψης του σκανδάλου, ποιος άραγε σκέφτηκε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα να περάσει από τη Βουλή την αφαίρεση των αρμοδιοτήτων της ΑΔΑΕ;

Και κάτι ακόμα: Από την Τρίτη το βράδυ που ο Μιχάλης Κατρίνης, ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ, προέβη στις σχετικές καταγγελίες έως σήμερα έχουν περάσει τρεις-τέσσερις ημέρες. Η κυβέρνηση δεν οφείλει να εξηγήσει καθαρά ποιες είναι οι αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ που μεταφέρονται στη νεοϊδρυόμενη Αρχή και παράλληλα να διαβεβαιώσει ότι δεν είναι στόχος της η αποδυνάμωση της ΑΔΑΕ; Οφείλει, αλλά τρέχα γύρευε…

Από την Κίνα με αγάπη

Η είδηση πέρασε κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας, αλλά μάλλον δεν θα έπρεπε. Γιατί αποδεικνύει ότι αυτά που εμείς εδώ θεωρούμε δεδομένα, και θεωρητικά ήσσονος σημασίας, αλλού, που εξακολουθούν να σέβονται τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού, δεν είναι! Στο μακρινό Πεκίνο λοιπόν διοργανώθηκε 6-8 Νοεμβρίου – προσέξτε, παρακαλώ – το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Κλασικών Σπουδών!

Διοργάνωση η οποία έδωσε την ευκαιρία να συγκεντρωθούν στην κινεζική πρωτεύουσα καθηγητές και ακαδημαϊκοί με σκοπό να συζητήσουν τη σημασία της αρχαίας σοφίας στον ταχύτατα εξελισσόμενο κόσμο, που παράλληλα σπαράσσεται από διενέξεις και πολέμους. Ωστόσο, πέρα από τις ακαδημαϊκές συζητήσεις, το συνέδριο αποκάλυψε κάτι βαθύτερο: την αποφασιστικότητα της Κίνας να δημιουργήσει τη δική της κλασική ταυτότητα. Ανακοινώθηκε δε στο πλαίσιο του συνεδρίου η ίδρυση της πρώτης Κινεζικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα! Οπως ειπώθηκε, η πρωτοβουλία αυτή σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στη σχέση της Κίνας με τις Κλασικές Σπουδές, έναν τομέα που παραδοσιακά είναι ταυτισμένος με τη Δύση. Ενώ για την Ελλάδα, ας πούμε, η αναγνώριση της κλασικής της κληρονομιάς είναι κάτι αυτονόητο, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Κίνας παρουσιάζει ενδιαφέρον διότι φαίνεται να μην αποτελεί μόνο μια ακαδημαϊκή επιδίωξη, αλλά μια πολιτιστική και στρατηγική προσπάθεια.

Στο συνέδριο η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και τις εργασίες του παρακολούθησε και η φίλη μου Ευγενία Μανωλίδου – παθιασμένη κήρυκας της ουσιαστικής ένταξης των Αρχαίων Ελληνικών στην εκπαίδευση.