Πότε ο «Κανένας» θα γίνει κάποιος;

Μια ακόμη δημοσκόπηση που δεν διαφοροποιείται πολύ από τις πιο πρόσφατες – προβάδισμα ΝΔ, δεύτερη δύναμη ΠΑΣΟΚ – αλλά και που επιμένει στο καινοφανές για τα χρόνια αυτά: Ναι μεν ο Μητσοτάκης θεωρείται ο πολιτικός αρχηγός που οι ερωτώμενοι πολίτες εμπιστεύονται περισσότερο ως πρωθυπουργό, με ποσοστό 27% έναντι 10% του Νίκου Ανδρουλάκη κ.λπ. «Κανένας», ωστόσο, απαντά το 37% (τα στοιχεία είναι της Alco). Και λέμε πως είναι καινοφανές αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια μπορεί οι κυβερνήσεις να έμπαιναν πάντα και αναπόφευκτα σε κύκλο φθοράς, ο κάθε φορά πρωθυπουργός όμως άντεχε και είχε την πρωτιά στο ερώτημα του «καταλληλότερου».

Τώρα ο Μητσοτάκης προηγείται μόνο σε σχέση με τους άλλους αρχηγούς.

Οχι με τον «Κανέναν». Δεν πρόκειται προφανώς για τον Οδυσσέα του Ομήρου που συστήθηκε ως «Κανένας» στον Κύκλωπα Πολύφημο. Δηλαδή δεν κρύβεται πίσω από το δείγμα ένας πολυμήχανος νέος πολιτικός που τώρα δεν τον βλέπουμε. Ούτε κάποιος παλιός μάλλον που θα κάνει rebranding και θα μας πείσει εκ νέου. Ο «Κανένας» για τον κόσμο είναι ακριβώς η κρίση του πολιτικού συστήματος. Μια κρίση που ήδη σημάδια της είναι εδώ και προφανώς δεν αφορά μόνον τον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος όμως θα μπορούσε να πάρει την θέση του «Κανενός»; Θα είναι από τα αριστερά ή από τα δεξιά; Κι αν δεν είναι από τη μια μεριά του πολιτικού τόξου, θα είναι από την άλλη; Ή θα είναι εντός διαστήματος ένας εκ των υπαρχόντων αρχηγών (Ανδρουλάκης, Κασσελάκης); Το πιθανότερο είναι πως άμεσα δεν θα δούμε εκπλήξεις και ανακατατάξεις.

Τα απέναντι «μαγαζιά» δεν έχουν στηθεί ακόμη. Και κανένα από όσο καταλαβαίνω δεν συγκροτεί και ρεύμα μέσα στην κοινωνία. Το πιθανότερο είναι να δούμε προσπάθειες εντός ΝΔ και κυβέρνησης να επανακτηθεί το χαμένο έδαφος και να αποκατασταθούν οι σχέσεις με κοινωνικά στρώματα. Και ο επόμενος πολιτικός κύκλος δεν προσδιορίζεται άμεσα – με κάθε πιθανή έκβαση – εκτός αν η κυβέρνηση διαβάσει ακόμη πιο ραγδαία φθορά για την ίδια.

Αυτός ο «Κανένας» θα σκιάζει το πολιτικό σύστημα για καιρό ακόμη και επιπροσθέτως δεν είναι θέμα γκελ, μαγνητισμού, ελκυστικότητας ή απλώς εικόνας. Είναι θέμα συγχρονισμού ενός προσώπου με το σήμερα και με τη δυνατή προοπτική που μπορεί να δώσει. Είναι θέμα του «να μιλήσει το εσωτερικό του ρολόι με το ρολόι τη Ιστορίας», όπως συχνά λέει ο Μίμης Ανδρουλάκης για τους πολιτικούς ηγέτες.

Ο «Κανένας» θα συνεχίσει επίσης να σωρεύει δυσαρέσκεια και στις δύο πλευρές του τόξου. Μάλλον, ορθότερα, θα είναι το αποτέλεσμα δυσαρεσκειών και όχι θετικής αναζήτησης.

Το μείζον θέμα του πολιτικού σκηνικού σήμερα είναι αυτό και περισσότερο και από την ασυμμετρία στη Βουλή.