Οργανο

Την επινίκια εβδομάδα ο επανεκλεγείς αρχηγός έψαχνε τρόπους για να διαψεύσει την κριτική που του ασκήθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ετσι, η Χαριλάου Τρικούπη έφτασε στις χθεσινές ανακοινώσεις. Για να δείξει ο επικεφαλής της ότι δεν είναι Κιμ Γιονγκ Ουν, όπως τον κατηγόρησαν στην πρώτη (και μια από τις ελάχιστες την περίοδο 2021-2024) σύναξη του Πολιτικού Συμβουλίου μετά τις ευρωεκλογές, συστάθηκε το Συντονιστικό Πολιτικό Κέντρο.

Το άτυπο όργανο, που είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη ανδρουλακική θητεία, μαρτυρά, σύμφωνα με φίλα προσκείμενους στον πρόεδρο, πως αυτός έχει διάθεση να «συνθέσει» και να μην αποκλείσει κανέναν. Γερουλάνος, Δούκας και Διαμαντοπούλου, μαζί με άλλους έξι (η πλειονότητα των οποίων κατηγοριοποιούνται από μυημένους στα πασοκικά παρασκήνια ως προεδρικοί) θα ενσαρκώσουν το κομματικό απαράτ με το οποίο η ηγεσία φιλοδοξεί να μιμηθεί το ανδρεοπαπανδρεϊκό Εκτελεστικό Γραφείο.

Η νέα, συμπεριληπτική όλων των ΠΑΣΟΚ που κατέβηκαν στις εσωκομματικές εκλογές, εποχή ξεκινάει με την πρώτη του πανηγυρική συνεδρίαση σήμερα, ισχυρίζονται πιστοί στον επικεφαλής του Κινήματος. Από εκεί, λοιπόν, σχεδιάζεται να σταλούν τα συμβολικά μηνύματα που εκείνος τόσο χρειάζεται να εκπέμψει.

Επιφυλάξεις

Πίσω από τις κάμερες και μακριά απ’ τα ανοιχτά μικρόφωνα, όμως, διατυπώνονται ακόμη επιφυλάξεις για το πόσο θα διαφέρει η κομματική λειτουργία από εδώ και πέρα. Ακούγονται απορίες για το βάρος που θα έχει το εν λόγω όργανο στη χάραξη της πράσινης γραμμής. Θα συμμετέχει στις αποφάσεις για τη στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι σε κάθε πρόκληση που θα του θέτει το Μαξίμου ή θα συζητά μόνο; Θα είναι «δεσμευτική» για τον αρχηγό η γνωμοδότησή του, αφού έτσι κι αλλιώς τα μέλη του δεν θα κληθούν ποτέ να ψηφίσουν επί της ημερήσιας διάταξης;

Η σύνθεσή του εξασφαλίζει πως όντως εκπροσωπείται αναλογικά η «νέα ανθρωπογεωγραφία» του κόμματος; Αυτά και άλλα τέτοια αναρωτιούνται όποιοι ον ή οφ δε ρέκορντ επιμένουν ότι πρέπει να υπολογίζονται περισσότερο οι συσχετισμοί δυνάμεων που βγήκαν από την κάλπη της 6ης Οκτωβρίου.

Παλιάς σχολής επικοινωνιολόγοι λένε πως αρκεί δίπλα στην εικόνα του νικητή να μπουν κι εκείνες των υποψηφίων που τράβηξαν την κεντρώα ψήφο. Η ανάλυση είναι μάλλον αφελής. Γιατί και στο κομματικό σύστημα ο ζωγράφος μιας πολιτικής προσωπογραφίας ζωγραφίζει ό,τι πουλάει αλλά ο καλλιτέχνης είναι εκείνος που πουλάει ό,τι ζωγραφίζει.