Αυτοκτονούν μαζικά

Τώρα, τα έχουμε δει όλα. Και όποιος πει ότι το περίμενε, δεν λέει την αλήθεια. Ξαφνικά και εν μέσω πρωτοφανούς χάους η λογική απέκτησε φωνή στον ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που το κόμμα μοιάζει σαν να χρειάζεται επειγόντως μαζικό εξορκισμό. Και η φωνή αυτή ακούει στο όνομα… Παύλος Πολάκης! Κι όμως, αυτό το περίπου μεταφυσικό συμβαίνει πλέον στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Πολάκης έγινε τις τελευταίες ημέρες ο κύριος εκφραστής της λογικής σε αυτό το απίθανο υβρίδιο μεταξύ τσίρκου, ριάλιτι και σαπουνόπερας – γιατί κάτι από τα τρία αυτά είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι βέβαια πολιτικό κόμμα, καθώς οι καθημερινές εξελίξεις στο σενάριο είναι όχι μόνον καταιγιστικές, αλλά και τόσο ευφάνταστες ώστε όποιος χάσει ένα επεισόδιο είναι μετά αδύνατον να παρακολουθήσει τα επόμενα!

Οι εικόνες της αριστερής Αποκάλυψης, αναμένεται να εμπλουτιστούν σήμερα με τα πολλαπλά νέα επεισόδια στην έκτακτη Κεντρική Επιτροπή όπου τον λόγο αναμένεται να λάβουν διάφορα… μπαζούκας, δηλητήρια τύπου μπελαντόνα, κρεμάλες και άλλα συναφή πολιτισμένα πολιτικά επιχειρήματα αριστερού δημοκρατικού διαλόγου. Σύμφωνα πάντως με τις τελευταίες πληροφορίες, ο μισός στόλος του 166 θα βρίσκεται σε ετοιμότητα έξω από τον χώρο…

Τα εξώδικα, οι μηνύσεις, οι απειλές, οι διαγραφές, ακόμα και οι εισαγγελείς μονοπωλούν πλέον το ενδιαφέρον σε αυτό το μοναδικό δωρεάν υπερθέαμα που χαρίζει άφθονο γέλιο σε όλη την ελληνική οικογένεια και λογικό θα ήταν, ήδη να ζητούν τα δικαιώματα προβολής και από άλλες χώρες. Και δεν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει απλόχερα αριστοφανικού επιπέδου κωμωδία σε δύσκολους καιρούς – που δεν είναι και λίγο. Το σπουδαίο και το μεγάλο, είναι η αυτοθυσία που κρύβει μέσα του: ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοκαταστρέφεται και μάλιστα με τον πιο αιμοβόρο τρόπο: με ένα άνευ προηγουμένου και άνευ ορίων δημόσιο μαλλιοτράβηγμα και ξεκατίνιασμα όπως θα ‘λεγε κι ο Ταχτσής. Μοιάζει δηλαδή σαν να θέλει να αυτοτιμωρηθεί από τις τύψεις του για τα καταστρεπτικά δεινά που επέφερε στη χώρα όταν βρέθηκε (μαζί με την Ακρα Δεξιά, ε,..) στην εξουσία.

Αυτή η ύπατη πράξη προσφοράς στην Ελλάδα, στον λαό και στο πολίτευμα, όσο κι αν δεν διαφημίζεται από τους ταπεινούς ευσεβείς μετανιωμένους πρωταγωνιστές της (που την κρύβουν λίαν επιτυχώς πίσω από… δήθεν προσωπικά κίνητρα αλληλοσκοτωμού για την κατάκτηση της κομματικής εξουσίας), είναι στην πραγματικότητα έκφραση ενός σύγχρονου ιπποτισμού των στελεχών ενός κόμματος που ξέρουν ότι έκαναν τόσο κακό, είπαν τόσα ψέματα και κορόιδεψαν τόσο ωμά και ανελέητα τον ελληνικό λαό, ώστε τώρα αυτοκτονούν μαζικά πολιτικά προκειμένου να γλιτώσουμε για πάντα από αυτούς.

Σε μία μοναδική κρίση συνείδησης, οι άνθρωποι πέφτουν τώρα εν χορώ από τον βράχο ώστε να μη μείνει κανένας και έτσι να εξαλειφθεί οριστικά ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύουν για τη δημοκρατία και τη χώρα. Και γράφουν ιστορία: η δημοκρατία, η πατρίς και οι… πωλητές ποπ κορν τους ευγνωμονούν! Είθε και άλλοι να ακολουθήσουν το ευγενές παράδειγμά τους.