Το μαρτύριο που λέγεται μεταγραφική περίοδος

Ο προπονητής πλέον της Νάπολι Αντόνιο Κόντε το είπε πολύ χαρακτηριστικά πριν από λίγες μέρες.  «Δεν υπάρχει χειρότερη εποχή για έναν προπονητή από αυτή που αποκαλούμε περίοδο μεταγραφών. Οποιος θέλει πραγματικά να βοηθήσει το ποδόσφαιρο πρέπει να αποφασίσει μια μεγάλη αλλαγή: η καλοκαιρινή περίοδος μεταγραφών να ολοκληρώνεται τον Ιούνιο. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται διαπραγματεύσεις με παίκτες όταν έχει αρχίσει η προετοιμασία. Δουλεύεις ως προπονητής με παίκτες που δεν ξέρεις αν θα μείνουν ή θα φύγουν, ενώ περιμένεις άλλους που δεν ξέρεις σε τι κατάσταση θα είναι όταν αποκτηθούν. Επίσης υπάρχει πλέον ένα ολόκληρο σύστημα που λειτουργεί για να ξεσηκώνει τα μυαλά των παικτών, αλλά και των οπαδών. Οι οπαδοί πιστεύουν πως όλοι οι ποδοσφαιριστές που αποκτούνται από μια ομάδα είναι της έγκρισης του προπονητή και περιμένουν να δουν μια ομάδα έτοιμη από τον Αύγουστο. Η μεταγραφική περίοδος καταστρέφει και τον ελάχιστο χρόνο για δουλειά που υπάρχει. Σε υποχρεώνει να δουλεύεις σε συνθήκες παραλογισμού, πρέπει να αλλάξει. Οταν ολοκληρώνεται νιώθω ότι έφυγε ένα βάρος, όταν αρχίζει τη σιχαίνομαι» είπε. Ισως είναι λίγο υπερβολικός ο Ιταλός, αλλά έχει τα δίκια του.

Προσδοκίες

Ο Κόντε έχει απόλυτο δίκιο σε ό,τι αφορά το κάψιμο των μυαλών των οπαδών. Αυτό που αποκαλούμε «μεταγραφική περίοδος» είναι ένα χρονικό διάστημα που προσφέρεται για καλλιέργεια κάποιων απερίγραπτων ψευδαισθήσεων, πως αποτέλεσμα έχουν οι προσδοκίες των οπαδών από τις ομάδες τους να ανεβαίνουν κατακόρυφα. Οι μεγάλες προσδοκίες δημιουργούν πίεση και πολύ συχνά φέρνουν μεγάλες απογοητεύσεις. Αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο. Να μην προκύψουν προσδοκίες μετά τις κινήσεις μιας ομάδας. Σε αυτή την περίπτωση ένα είναι το δεδομένο: ότι η χρονιά ξεκινάει με γκρίνια. Και η γκρίνια παίρνει αμπάριζα και τον προπονητή. Διότι έπειτα από το τέλος της περιόδου των μεταγραφών είτε θα περιμένουν από αυτόν επιτυχίες και θριάμβους (που το μυαλό των οπαδών μοιάζουν υποχρεωτικά πράγματα μετά τον ερχομό νέων ποδοσφαιριστών) ή θα τον στοχοποιήσουν χρεώνοντάς του λάθη (που δεν είναι ποτέ βέβαιο ότι έκανε αυτός…) καλά – καλά πριν φανεί η δουλειά του.

Περίοδος

Και στην Ελλάδα η μεταγραφική περίοδος όπου να ‘ναι τελειώνει. Οι ομάδες που αγωνίζονται στην Ευρώπη, δηλαδή ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, δήλωσαν τις ευρωπαϊκές τους λίστες την περασμένη Πέμπτη και από δω και πέρα, αν αποκτήσουν κάποιο ποδοσφαιριστή, αυτός μπορεί να αγωνιστεί μόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και αυτές οι ομάδες, και φυσικά οι υπόλοιπες που στην Ευρώπη δεν αγωνίζονται, έχουν δικαίωμα να αποκτήσουν ποδοσφαιριστές μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου, ενώ υπάρχει πάντοτε και η πιθανότητα να βρουν κάποιον χρήσιμο στην αγορά των χωρίς συμβόλαιο ποδοσφαιριστών, η απόκτηση των οποίων επιτρέπεται μέχρι το τέλος του μήνα. Αλλά μολονότι μέρες για να γίνουν μεταγραφές ακόμα υπάρχουν η γενική αίσθηση είναι πως αυτό που ο Κόντε σιχαίνεται και αποκαλεί μαρτύριο και φέτος τελείωσε.

Λίγοι

Oι ποδοσφαιριστές που ήρθαν φέτος στην Ελλάδα δεν και λίγοι. Η δική μου εντύπωση είναι πως αρκετές ομάδες βρίσκονται στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου με περισσότερους ποδοσφαιριστές από όσους χρειάζονται κι αυτό είναι πάντοτε πρόβλημα. Οι ποδοσφαιριστές που απέκτησαν οι τέσσερις ομάδες που δηλώνουν ότι διεκδικούν το πρωτάθλημα (ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός) έχουν ένα κοινό στοιχείο αν πιστέψουμε τα όσα γράφτηκαν μετά την απόκτησή τους: είναι όλοι καταπληκτικοί παίκτες! Είναι τόσο σπουδαίοι ώστε πραγματικά δημιουργούν την απορία πώς οι ελληνικές ομάδες τα έχουν καταφέρει τόσο καλά και βρίσκουν μόνο υπέροχους ποδοσφαιριστές. Φυσικά αστειεύομαι. Οσο προσεκτικές κι αν υπήρξαν οι κινήσεις όλων (αν υποθέσουμε ότι υπήρξαν τέτοιες…) είναι δεδομένο ότι ένα 20-30% των νεοφερμένων (στην καλύτερη των περιπτώσεων…) δεν θα προσφέρουν τίποτα, παρά τις υπερβολές που έχουν ήδη γραφτεί στην ανακοίνωση της απόκτησής τους.

Επαγγελματίες

Θα σας θυμίσω μερικά πράγματα που γράφτηκαν πέρσι, όχι από οπαδούς στα social media, ούτε σε οπαδικές εφημερίδες ή ιστοσελίδες οπαδών, αλλά από επαγγελματίες αθλητικογράφους. Ο Μάρκο Αντόνιο που αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ είχε «ηγετικά προσόντα, κινήσεις που έχουν μια βραζιλιάνικη φυσικότητα κι έναν τρόπο παιχνιδιού που μπορεί ακόμη και να φαίνεται εύκολος σε έναν περιστασιακό θεατή, αλλά δεν είναι έτσι». Μάλιστα «χάρη στην εκλεπτυσμένη τεχνική του ο παίκτης κάνει την μπάλα πιστό σύμμαχο ακόμα και υπό πίεση (…) δεν αφήνει ποτέ τον εαυτό του να πανικοβληθεί και είναι αυτό που λέμε σημείο αναφοράς». Ο Πιζάρο, που είχε έρθει στην ΑΕΚ και σε αυτή είναι ακόμα αν και πολλοί το έχουν ξεχάσει, όπως είχε γραφτεί,  «όταν είπε το “ναι” έκανε τον Αλμέιδα αληθινά ευτυχισμένο, καθώς ο προπονητής ξέρει πως θα έχει πλέον στα χέρια του ένα δαιμόνιο ντριμπλέρ, ένα άσιστ μαν, ένα τύπο που αγαπάει τα δύσκολα προβλήματα γιατί τα λύνει». Πού θα αγωνιζόταν ο Πιζάρο; «Είναι τόσο πολυσύνθετος που μπορεί να αγωνιστεί όπου θέλει ο Αλμέιδα. Και δεξιά και αριστερά και ως κρυφός κυνηγός και ως οργανωτής και ως “ψεύτικο φορ”, αν υπάρχει ανάγκη». Ο Ολα Σολμπάκεν, που είχε έρθει κι αυτός πέρυσι, δεν ήταν πολυεργαλείο αλλά ήταν περίπου δεδομένο ότι θα βοηθούσε τον κόσμο του Ολυμπιακού να θυμηθεί τι σημαίνει μεγάλος εξτρέμ. Στην παρουσίασή του είχε γραφτεί το εξής: «Ο Μουρίνιο, αρέσει δεν αρέσει, στην τεράστια καριέρα του έχει δει ως προπονητής τους καλύτερους παίκτες του καιρού μας. Κάποιους τους είχε υπό τις οδηγίες του και κάποιους ως αντιπάλους. Ο Σολμπάκεν είναι ο αντίπαλος που τον γοήτευσε τόσο ώστε απαίτησε από τη Ρόμα την απόκτησή του. “Ποιος είναι αυτός;” ρωτούσε μετά τα ματς με την Μπόντο Γκλιμτ. “Είναι δυνατόν να αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Νορβηγίας;”. Οχι δεν ήταν δυνατόν. Τόση ποιότητα, έμπνευση, δημιουργία και εντέλει ταλέντο δεν χωρά εκεί. Ο Μουρίνιο του άνοιξε την πόρτα του μεγάλου ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αυτού που θα παίξει στον Ολυμπιακό για έναν απλό λόγο: γιατί ο Ολυμπιακός τον ήθελε και τον περίμενε». Ο ΠΑΟ από τη μεριά του περίμενε πέρσι για να αλλάξει επίπεδο τον Τόνι Βιλένα. Γιατί; Γιατί όπως είχε γραφτεί ήταν ο νέος Εντγκαρ Ντάβιντς. «Στη Φέγενορντ πίστευαν ότι ήταν καλύτερος από τον Ντάβιντς: κλάση και ταχυδύναμη, ασταμάτητη προσφορά και ιδρώτας, πολύς ιδρώτας. Και μια τακτική σοφία σπάνια». Φέτος ψάχνουν να του βρουν ομάδα και δεν φεύγει…