Κόντρες διαρκείας με αστακοκάραβα και «φορολογικούς παραδείσους»

Δεν το βλέπω να μας αφήνει εύκολα το δράμα των… αστακοκάραβων και λοιπών εξωχώριων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Στέφανου Κασσελάκη. Κι αυτό γιατί κυβερνητικές πηγές επανέφεραν χθες εμφατικά τα ερωτήματά τους, όχι μόνο για το πόσες εταιρείες διαθέτει στο εξωτερικό και τι έχει κάνει για να τακτοποιήσει το ασυμβίβαστο που είχε νομοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και γιατί στα ερωτήματα των κυβερνητικών στελεχών προστέθηκε και το πού ακριβώς εδρεύουν οι εταιρείες Κασσελάκη και «πόσες από αυτές, μάλιστα, είναι σε φορολογικούς παραδείσους;». Από την πλευρά της Κουμουνδούρου, πάντως, σχολίαζαν πως δεν υπάρχει παράβαση διαπιστωμένη από τη Δικαιοσύνη, πως δεν διαθέτει offshore (με τη γνωστή έννοια) και διαβεβαίωναν πως θα απαντηθούν όλα με το πόθεν έσχες που θα καταθέσει «στον προβλεπόμενο χρόνο».

Βολές και από Μητσοτάκη

Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με τις αιχμές στη χθεσινή ομιλία του στο προσυνέδριο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. «Ο νέος αρχηγός φαίνεται ότι έχει σηκώσει το δικό του μπαϊράκι και δεν συμφωνεί σε όλα με τον παλιό», σχολίασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στους Κασσελάκη και Τσίπρα, «ίσως γιατί έχει να σηκώσει τον δικό του σταυρό με τα όσα αποκαλύπτονται». Για να προσθέσει ότι «έφτιαξαν έναν νόμο εναντίον του Μητσοτάκη, αλλά τελικά αυτό στρίμωξε τον Κασσελάκη. Επί μήνες ερωτάται αν έχει εταιρείες στο εξωτερικό, κάτι που απαγορεύεται ρητά από την ισχύουσα διάταξη του 2016 που ψηφίστηκε από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς απαντά; Λέγοντας ότι θα ρωτήσει τους δικηγόρους του. Και στο μεταξύ αυτές οι εταιρείες δανείζουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Βγάλτε εσείς τα συμπεράσματά σας. Το πρώτο πάντως που προκύπτει είναι ότι μια τέτοια παράταξη ούτε το ηθικό πλεονέκτημα ούτε το κράτος δικαίου μπορεί να κάνει σημαίες της». «Εγώ τα λεφτά μου τα έβγαλα νόμιμα στην Αμερική…», ήταν χθες το βράδυ η νέα απάντηση Κασσελάκη. Περιμένω το επόμενο επεισόδιο…

Η γαλάζια ευρωλίστα και μια φωτογραφία

Προς την επισημοποίηση οδεύει η επιστροφή της Μαρίας Σπυράκη στα γαλάζια ψηφοδέλτια, μετά τη γνωστή περιπέτεια που την είχε θέσει εκτός της λίστας της Α’ Θεσσαλονίκης στις περσινές εθνικές εκλογές. Η επιστροφή στη μάχη θα γίνει για την επανεκλογή της, για τρίτη φορά, στην Ευρωβουλή και διόλου τυχαία την είδαμε να ποζάρει μπροστά και δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην «οικογενειακή» φωτογραφία που έβγαλε η ελληνική αποστολή στο συνέδριο του ΕΛΚ στο Βουκουρέστι. Ποια έλειπε, όμως, από την «οικογενειακή» φωτογραφία; Η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου. Ηταν, συγκεκριμένα, η μοναδική απουσία από τη φωτογράφιση της αποστολής και οι μάρτυρές μου μου επιβεβαίωσαν ότι γενικώς υπήρχε μια απόσταση από τον Μητσοτάκη και τους υπόλοιπους. Η υποψηφιότητά της, θυμίζω, παραμένει με ερωτηματικό.

Σέλφι στη Θεσσαλονίκη

Για να επιστρέψω, πάντως, στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλω να πω πως χειρίστηκε με μεγάλη ψυχραιμία τη λεκτική επίθεση που δέχθηκε το βράδυ της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη. Και χθες το πρωί κινήθηκε απτόητος στο κέντρο πεζή, κάνοντας βόλτες ανάμεσα στις συναντήσεις με φορείς της πόλης, στις τελευταίες μέρες του προγράμματός του ως… πολίτη, πριν ντυθεί στα χακί. Με τη γνωστή μανιέρα που τον χαρακτηρίζει πια, έβγαλε και δεκάδες σέλφι με όποιον τον σταμάτησε για να τον χαιρετήσει, από ηλικιωμένους μέχρι μαθητές. Σε μια τέτοια παρέα νεαρών σχολίασε και τα δυσάρεστα γεγονότα των προηγούμενων εικοσιτετραώρων, λέγοντας πως «δεν είμαστε φασιστικό κράτος, αλλά επιτρέπουμε τον φασισμό να καλλιεργείται, με την ατομική ευθύνη, τις ιδιωτικοποιήσεις παντού και χωρίς προοδευτικό κόσμο στην εξουσία». Τώρα, πώς ακριβώς συνέδεσε τις ιδιωτικοποιήσεις με το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι άλλης τάξης ζήτημα…

Προγραφές και ισορροπίες

Το κλίμα στον Βορρά, πάντως, είναι περίεργο. Μέσα σε όλα αυτά εξακολουθεί να δηλώνει την παρουσία της και η Χρυσή Αυγή, που χθες το πρωί αποφάσισε να θυροκολλήσει επιστολή στην είσοδο του γραφείου της γαλάζιας βουλευτού της Α’ Θεσσαλονίκης Αννας Ευθυμίου, εν είδει διαπόμπευσης, προγραφής για την ψήφο της υπέρ της επέκτασης των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ζευγαριών. Ολα αυτά προβληματίζουν και το νεοδημοκρατικό στρατόπεδο εκεί. Γιατί αναζητείται η ρητορική ισορροπία ανάμεσα στην καταδίκη των αντιδραστικών στοιχείων και στην ανάγκη η ΝΔ να προσελκύσει ξανά το συντηρητικότερο κοινό της. Δεν πέρασε, για παράδειγμα, απαρατήρητο ότι πολλά γαλάζια στελέχη και βουλευτές από την πόλη δεν καταδίκασαν τα επεισόδια του Σαββατοκύριακου με το λιντσάρισμα στην Πλατεία Αριστοτέλους.