سازمان حمایت از خبرنگاران: وضعیت تلویزیون‌ها در افغانستان نگران‌کننده است
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان در مورد وضعیت تلویزیون‌ها در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌است.
این سازمان روز پنجشنبه (۲۱ نوامبر) در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی تلویزیون، از جامعهٔ جهانی خواسته است که به وضعیت دشوار رسانه‌ها در افغانستان توجه کند.
این سازمان اعلام کرده که بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی مجبور به توقف فعالیت‌های خود شده‌اند یا به پخش محتوای مطابق با ایدئولوژی حکومت طالبان تن داده‌اند.
در این بیانیه آمده که فضا برای خبرنگاران تلویزیونی به‌ویژه زنان بسیار تنگ و تاریک شده است. پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان، زنان خبرنگار به‌طور گسترده‌ای از کار محروم شده‌اند و در برخی موارد، حتی مجبور به ترک کشور شده‌اند.
این سازمان همچنین اشاره کرده که در سه سال گذشته، رسانه‌های تصویری افغانستان با محدودیت‌های شدید مواجه شده و حاکمان فعلی با اعمال سانسور گسترده، تعطیلی رسانه‌ها و تهدید خبرنگاران، فضای آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات را محدود کرده‌اند.
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان از جامعهٔ جهانی، نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ای خواسته است تا حمایت عملی و فوری خود را از رسانه‌ها و خبرنگاران افغان تقویت کنند.
برخی خبرنگاران تلویزیونی و مسئولان رسانه‌ها در افغانستان نیز در گفت‌وگو با رادیو آزادی نسبت به محدودیت‌های فزاینده بر روی برنامه‌های تلویزیونی ابراز نگرانی می‌کنند و می‌گویند که اگر این روند ادامه یابد، تلویزیون‌ها در این کشور بیننده‌گان و طرفداران خود را از دست خواهند داد.
یکی از خبرنگاران تلویزیونی در افغانستان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست از او در این گزارش نام گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
"با ادامه این وضعیت، تلویزیون‌ها در افغانستان هر روز بیشتر ارزش خود را از دست می‌دهند. دلیل آن این است که مشکلاتی‌که به‌وجود می‌آید و مقامات مربوطه نظر خود را به‌صورت تصویری با مردم در میان نمی‌گذارند، برای مردم قانع‌کننده نخواهد بود. نگرانی ما این است که اگر این وضعیت ادامه یابد و محدودیت‌ها بر رسانه‌ها و تلویزیون‌ها وجود داشته باشد، در آینده هیچ‌کس در افغانستان تلویزیون نخواهد دید."
حانیه نادری، خبرنگار زن در بدخشان افغانستان، می‌گوید که حضور خبرنگاران زن در رسانه‌های افغانستان به حداقل رسیده است:
"زمانی‌که طالبان دوباره در افغانستان به قدرت رسیدند، رسانه‌ها به‌ویژه رسانه‌های تصویری با محدودیت‌های زیادی مواجه شدند که از جمله سانسور، حذف اخبار و سرکوب دوبارهٔ آزادی است. حضور زنان به صفر رسیده و تنوع موضوعات رسانه‌ای از بین رفته است. از سوی دیگر، بحران اقتصادی و کمبود بودجه بسیاری از رسانه‌ها را متوقف کرده و مشکلات امنیتی نیز خبرنگاران را به خودسانسوری وادار کرده‌است."
ذبیح‌الله سادات، رئیس تلویزیون خصوصی طلوع‌نیوز و عضو کمیسیون تخلفات رسانه‌ای، می‌گوید:
"با سقوط نظام جمهوری و ایجاد امارت، تغییرات زیادی رخ داده‌است. برخی رسانه‌ها که برنامه‌های تلویزیونی داشتند نتوانسته‌اند به دلیل مشکلات اقتصادی و دیگر مسائل به نشرات خود ادامه دهند. هر جامعه‌ای نیاز دارد که زمینه‌ای برای رسانه‌ها فراهم شود تا بدون هیچ نگرانی مسئولیت خود را که رساندن صدای مردم به حکومت است، انجام دهند."
این درحالی‌ست که بر پخش تصاویر زنده یا فیلم‌های موجودات زنده نیز محدودیت‌هایی در ولایت‌های مختلف افغانستان از سوی حکومت طالبان وضع شده‌است.
حکومت طالبان به تاریخ ۲۱ آگست سال گذشته به نام "قانون امر به معروف و نهی از منکر"، قانون جدیدی اعلام کرد که در بند سوم مادهٔ ۱۷ این قانون، محدودیتی بر گرفتن و پخش تصاویر موجودات زنده وضع شده‌است.
سازمان‌های حامی خبرنگاران این تصمیم را تهدید جدی برای رسانه‌های تصویری و تلویزیونی افغانستان و آزادی بیان می‌دانند، آن‌چه طالبان خود را به تطبیق کامل آن متعهد می‌دانند.
این سازمان روز پنجشنبه (۲۱ نوامبر) در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی تلویزیون، از جامعهٔ جهانی خواسته است که به وضعیت دشوار رسانه‌ها در افغانستان توجه کند.
این سازمان اعلام کرده که بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی مجبور به توقف فعالیت‌های خود شده‌اند یا به پخش محتوای مطابق با ایدئولوژی حکومت طالبان تن داده‌اند.
در این بیانیه آمده که فضا برای خبرنگاران تلویزیونی به‌ویژه زنان بسیار تنگ و تاریک شده است. پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان، زنان خبرنگار به‌طور گسترده‌ای از کار محروم شده‌اند و در برخی موارد، حتی مجبور به ترک کشور شده‌اند.
این سازمان همچنین اشاره کرده که در سه سال گذشته، رسانه‌های تصویری افغانستان با محدودیت‌های شدید مواجه شده و حاکمان فعلی با اعمال سانسور گسترده، تعطیلی رسانه‌ها و تهدید خبرنگاران، فضای آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات را محدود کرده‌اند.
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان از جامعهٔ جهانی، نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ای خواسته است تا حمایت عملی و فوری خود را از رسانه‌ها و خبرنگاران افغان تقویت کنند.
برخی خبرنگاران تلویزیونی و مسئولان رسانه‌ها در افغانستان نیز در گفت‌وگو با رادیو آزادی نسبت به محدودیت‌های فزاینده بر روی برنامه‌های تلویزیونی ابراز نگرانی می‌کنند و می‌گویند که اگر این روند ادامه یابد، تلویزیون‌ها در این کشور بیننده‌گان و طرفداران خود را از دست خواهند داد.
یکی از خبرنگاران تلویزیونی در افغانستان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست از او در این گزارش نام گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
"با ادامه این وضعیت، تلویزیون‌ها در افغانستان هر روز بیشتر ارزش خود را از دست می‌دهند. دلیل آن این است که مشکلاتی‌که به‌وجود می‌آید و مقامات مربوطه نظر خود را به‌صورت تصویری با مردم در میان نمی‌گذارند، برای مردم قانع‌کننده نخواهد بود. نگرانی ما این است که اگر این وضعیت ادامه یابد و محدودیت‌ها بر رسانه‌ها و تلویزیون‌ها وجود داشته باشد، در آینده هیچ‌کس در افغانستان تلویزیون نخواهد دید."
حانیه نادری، خبرنگار زن در بدخشان افغانستان، می‌گوید که حضور خبرنگاران زن در رسانه‌های افغانستان به حداقل رسیده است:
"زمانی‌که طالبان دوباره در افغانستان به قدرت رسیدند، رسانه‌ها به‌ویژه رسانه‌های تصویری با محدودیت‌های زیادی مواجه شدند که از جمله سانسور، حذف اخبار و سرکوب دوبارهٔ آزادی است. حضور زنان به صفر رسیده و تنوع موضوعات رسانه‌ای از بین رفته است. از سوی دیگر، بحران اقتصادی و کمبود بودجه بسیاری از رسانه‌ها را متوقف کرده و مشکلات امنیتی نیز خبرنگاران را به خودسانسوری وادار کرده‌است."
ذبیح‌الله سادات، رئیس تلویزیون خصوصی طلوع‌نیوز و عضو کمیسیون تخلفات رسانه‌ای، می‌گوید:
"با سقوط نظام جمهوری و ایجاد امارت، تغییرات زیادی رخ داده‌است. برخی رسانه‌ها که برنامه‌های تلویزیونی داشتند نتوانسته‌اند به دلیل مشکلات اقتصادی و دیگر مسائل به نشرات خود ادامه دهند. هر جامعه‌ای نیاز دارد که زمینه‌ای برای رسانه‌ها فراهم شود تا بدون هیچ نگرانی مسئولیت خود را که رساندن صدای مردم به حکومت است، انجام دهند."
این درحالی‌ست که بر پخش تصاویر زنده یا فیلم‌های موجودات زنده نیز محدودیت‌هایی در ولایت‌های مختلف افغانستان از سوی حکومت طالبان وضع شده‌است.
حکومت طالبان به تاریخ ۲۱ آگست سال گذشته به نام "قانون امر به معروف و نهی از منکر"، قانون جدیدی اعلام کرد که در بند سوم مادهٔ ۱۷ این قانون، محدودیتی بر گرفتن و پخش تصاویر موجودات زنده وضع شده‌است.
سازمان‌های حامی خبرنگاران این تصمیم را تهدید جدی برای رسانه‌های تصویری و تلویزیونی افغانستان و آزادی بیان می‌دانند، آن‌چه طالبان خود را به تطبیق کامل آن متعهد می‌دانند.