هر رابطه‌ای که چالش دارد، سمی نیست!
گسستگی روابط می‌تواند باعث شود ما احساس آسیب‌دیدگی، قطع ارتباط و آمادگی برای ترک کردن دیگران را پیدا کنیم. امروزه جامعه ما را تشویق می‌کند که از ارتباط با دوستانی که با آنها چالش داریم دست بکشیم.
همه ما در این شرایط بوده‌ایم، مشاجره با شریک عاطفی، سوتفاهم با یک دوست، یک لحظه پرتنش در محل کار یا بدتر از آن؛خیانت. روابط هر چقدر هم که قوی باشند، ناگزیر فراز و نشیب‌هایی را تجربه می‌کنند. این لحظات درگیری که به عنوان لحظات گسست شناخته می‌شوند، می‌توانند احساس آسیب، قطع ارتباط و عدم‌اطمینان در مورد آینده رابطه را در ما ایجاد کنند.
بیش از ۱۵۰ ارزیابی آنلاین نشان می‌دهند که در حالی که بسیاری از افراد دوستی را به عنوان یک پیوند شخصی مهم در نظر می‌گیرند، تمایل کمی برای کار کردن روی روابط خود دارند. این گفتمان که به تازگی ایجاد شده، رویکردی تقلیل‌پذیر و یکبار مصرف به پیوندهای دوستی ارائه می‌دهد که پیچیدگی‌ها و تجربیات زنده و خاص روابط دوستی را نادیده می‌گیرد. این فرهنگ به جای تلاش برای درک اینکه چرا یک رابطه آسیب‌زا یا به اصطلاح امروزی «سمی» شده است ما را به ترک و اتمام دوستی‌ها می‌کشاند که باعث می‌شود بسیاری از مردم روابطی را که در نهایت می‌توانند د رضایت‌بخش و عمیق باشند را رها می‌کنند. البته ارزیابی و توجه به اینکه یک رابطه ذاتا ناسالم است، مهم و حائز اهمیت است اما نکته مهم اینجاست که تلاش برای ترمیم یک رابطه پس از تجربه گستت می‌تواند منجر به ارتباطات عمیق‌تر و انعطاف‌پذیرتر شود.