سیلاب زده‌گان غور در انتظار کمک های زمستانی
بیجا شده‌گاه در غور از نبود امکانات ابتدایی زندگی، به‌ویژه برای زنان باردار، رنج می‌برند و می‌گویند شرایط نامساعد داخل خیمه‌ها، نبود سرپناه مناسب، و سرمای هوا باعث شده تا کودکان بسیاری با سوء‌تغذیه به دنیا بیایند.
سیما، زنی ۳۸ ساله و مادر چهار فرزند، قرار است چهار ماه دیگر صاحب فرزند دیگری شود. او با نگرانی می‌گوید که این کودک در میان ترس و نا امیدی به دنیا خواهد آمد، زیرا به گفته او، آن‌ها نه چیزی برای خوردن دارند و نه جای مناسبی برای زندگی.
"خودم حامله هستم و برای زمستان مواد غذایی و سوختی نداریم."
سیما در ماه ثور امسال به دلیل سیلاب‌های ویرانگر از روستای اسفرمان، ولسوالی مرغاب، بیجاشده و به شهر فیروزکوه پناه آورده است. او به رادیو آزادی می‌گوید: "ما دوازده نفر در یک خانه هستیم و خدا شاهد است که چیزی نداریم؛ حتی بالون گازمان خالی است و توان مالی برای پر کردن آن را هم نداریم."
اما داستان به سیما ختم نمی‌شود؛ گلشن، همسایه او، نیز با درد و نگرانی حرف می‌زند. او که در داخل یک خیمه زندگی می‌کند می‌گوید دخترش باردار است و چیزی مقوی برای خوردن ندارد. گلشن نگران است که نواسه اش با سوء‌تغذیه به دنیا بیاید و سال‌ها از این مشکل رنج ببرد.
گلشن با بغض و نا امیدی بیشتر می‌گوید:" دخترجراحی شده دارم حامله است بیچاره سوتغذیی شده شب و روز آرام و خواب ندارم نمی‌دانم آنرا کجا کنم؟ تو چگونه دولتی آرامی هستی که به مردم غریب و بیچاره کمک نمیشی، ما خدا گفته و دولت گفته به شما پناه آورده ایم."
سیلاب‌ها در ماه ثور امسال در ولایت غور باعث جان باختن بیشتر از پنجا تن شده و ده‌ها خانه و دوکان را تخریب کرد و هزاران جریب زمین و ده‌ها مواشی نیز از بین رفتند.
طالبان اعلام کردند که برای سیلاب زده گان رسیده‌گی می‌کنند چیزیکه سیلاب زده گان می‌گویند در حد یک وعده باقی ماند و هیچ کمکی بنیادی که در زندگی آنان تغیرات به وجود آورد را دریافت نکردند.
با این حال فعالان حقوق زن می‌گویند که سازمان‌های بین المللی باید برای نجات زنان از این وضعیت اقدام کند و خانواده‌های بیجاشده به ویژه زنان باردار را همکاری کند.
فریبا سیرت یک فعال حقوق زنان به رادیو آزادی می‌گوید:
"حد اقل اگر حال برای آنان نمی‌توانند خانه بسازند میتوانند تا بهار امسال برای آنان خانه اجاره کنند و آنان را از سرمای شدید زمستان نجات بدهند در غیر آنصورت کودکان و زنان که آسیب پذیرتر هستند در وضعیت نامناسب قرار خواهند گرفت."
ملا عبدالغنی برادر معاون اقتصادی ریس الوزرا طالبان حدود سه ماه پیش در سفرش به ولایت غور ساخت یک شهرک را برای یک هزار خانواده بیجا شده افتتاح کرد، اما تا اکنون تنها طالبان از افتتاح و بهره برداری ۱۰۰ خانه در آن شهرک خبر دادند و هنوزم صدها خانواده دیگر در زیر خیمه‌ها در هوای سرد شب را سپری می‌کنند.
این خانواده‌ها نگران هستند که با نداشتن مواد غذایی و مواد سوختی چگونه زمستان را سپری خواهند کرد.
چیزیکه به تازه گی در گزارش تازۀ برنامه جهانی غذا (WFP) نیز از آن بحث شده است.
در گزارش گفته شده است که وضعیت امنیت غذایی در افغانستان نسبت به سال گذشته بهبود یافته، اما با فرارسیدن زمستان نگرانی‌های وسیعی وجود دارد. نظام طبقه‌بندی مراحل امنیت غذایی (IPC) می‌گوید تقریباً ۲۵ فیصد نفوس افغانستان، یا حدود ۱۱.۶ میلیون نفر، با وضعیت بحرانی کمبود مواد خوراکی و ناامنی غذایی اضطراری مواجه‌اند.
در گزارش برنامه جهانی غذا پیش‌بینی شده است که وضعیت در زمستان آینده بدتر خواهد شد و حدود ۱۴.۸ میلیون نفر، یا ۳۲ فیصد نفوس کشور، در ۴ ماه آینده با نا امنی غذایی روبه‌رو خواهند شد.
میزان بیکاری پایدار، قرضداری خانواده‌ها، کاهش عایدات، برگشت مهاجرین از کشورهای همجوار، و نوسانات در بهای مواد خوراکی از جمله عوامل وضعیت فعلی شناسایی شده‌اند.
با این حال زنان باردار در غور انتظار دارند که برای شان کمکی صورت گیرد.
گلشن یکی از زنان بیجاشده در غور به رادیو آزادی می‌گوید" پول، کمپل، خیمه، آرد ، برنج، گوشت و آب کمک کنند."
سیما، زنی ۳۸ ساله و مادر چهار فرزند، قرار است چهار ماه دیگر صاحب فرزند دیگری شود. او با نگرانی می‌گوید که این کودک در میان ترس و نا امیدی به دنیا خواهد آمد، زیرا به گفته او، آن‌ها نه چیزی برای خوردن دارند و نه جای مناسبی برای زندگی.
"خودم حامله هستم و برای زمستان مواد غذایی و سوختی نداریم."
سیما در ماه ثور امسال به دلیل سیلاب‌های ویرانگر از روستای اسفرمان، ولسوالی مرغاب، بیجاشده و به شهر فیروزکوه پناه آورده است. او به رادیو آزادی می‌گوید: "ما دوازده نفر در یک خانه هستیم و خدا شاهد است که چیزی نداریم؛ حتی بالون گازمان خالی است و توان مالی برای پر کردن آن را هم نداریم."
اما داستان به سیما ختم نمی‌شود؛ گلشن، همسایه او، نیز با درد و نگرانی حرف می‌زند. او که در داخل یک خیمه زندگی می‌کند می‌گوید دخترش باردار است و چیزی مقوی برای خوردن ندارد. گلشن نگران است که نواسه اش با سوء‌تغذیه به دنیا بیاید و سال‌ها از این مشکل رنج ببرد.
گلشن با بغض و نا امیدی بیشتر می‌گوید:" دخترجراحی شده دارم حامله است بیچاره سوتغذیی شده شب و روز آرام و خواب ندارم نمی‌دانم آنرا کجا کنم؟ تو چگونه دولتی آرامی هستی که به مردم غریب و بیچاره کمک نمیشی، ما خدا گفته و دولت گفته به شما پناه آورده ایم."
سیلاب‌ها در ماه ثور امسال در ولایت غور باعث جان باختن بیشتر از پنجا تن شده و ده‌ها خانه و دوکان را تخریب کرد و هزاران جریب زمین و ده‌ها مواشی نیز از بین رفتند.
طالبان اعلام کردند که برای سیلاب زده گان رسیده‌گی می‌کنند چیزیکه سیلاب زده گان می‌گویند در حد یک وعده باقی ماند و هیچ کمکی بنیادی که در زندگی آنان تغیرات به وجود آورد را دریافت نکردند.
با این حال فعالان حقوق زن می‌گویند که سازمان‌های بین المللی باید برای نجات زنان از این وضعیت اقدام کند و خانواده‌های بیجاشده به ویژه زنان باردار را همکاری کند.
فریبا سیرت یک فعال حقوق زنان به رادیو آزادی می‌گوید:
"حد اقل اگر حال برای آنان نمی‌توانند خانه بسازند میتوانند تا بهار امسال برای آنان خانه اجاره کنند و آنان را از سرمای شدید زمستان نجات بدهند در غیر آنصورت کودکان و زنان که آسیب پذیرتر هستند در وضعیت نامناسب قرار خواهند گرفت."
ملا عبدالغنی برادر معاون اقتصادی ریس الوزرا طالبان حدود سه ماه پیش در سفرش به ولایت غور ساخت یک شهرک را برای یک هزار خانواده بیجا شده افتتاح کرد، اما تا اکنون تنها طالبان از افتتاح و بهره برداری ۱۰۰ خانه در آن شهرک خبر دادند و هنوزم صدها خانواده دیگر در زیر خیمه‌ها در هوای سرد شب را سپری می‌کنند.
این خانواده‌ها نگران هستند که با نداشتن مواد غذایی و مواد سوختی چگونه زمستان را سپری خواهند کرد.
چیزیکه به تازه گی در گزارش تازۀ برنامه جهانی غذا (WFP) نیز از آن بحث شده است.
در گزارش گفته شده است که وضعیت امنیت غذایی در افغانستان نسبت به سال گذشته بهبود یافته، اما با فرارسیدن زمستان نگرانی‌های وسیعی وجود دارد. نظام طبقه‌بندی مراحل امنیت غذایی (IPC) می‌گوید تقریباً ۲۵ فیصد نفوس افغانستان، یا حدود ۱۱.۶ میلیون نفر، با وضعیت بحرانی کمبود مواد خوراکی و ناامنی غذایی اضطراری مواجه‌اند.
در گزارش برنامه جهانی غذا پیش‌بینی شده است که وضعیت در زمستان آینده بدتر خواهد شد و حدود ۱۴.۸ میلیون نفر، یا ۳۲ فیصد نفوس کشور، در ۴ ماه آینده با نا امنی غذایی روبه‌رو خواهند شد.
میزان بیکاری پایدار، قرضداری خانواده‌ها، کاهش عایدات، برگشت مهاجرین از کشورهای همجوار، و نوسانات در بهای مواد خوراکی از جمله عوامل وضعیت فعلی شناسایی شده‌اند.
با این حال زنان باردار در غور انتظار دارند که برای شان کمکی صورت گیرد.
گلشن یکی از زنان بیجاشده در غور به رادیو آزادی می‌گوید" پول، کمپل، خیمه، آرد ، برنج، گوشت و آب کمک کنند."