«Αντάρτικο» με άρωμα λιγνίτη

«Αντάρτικο» με άρωμα λιγνίτη

Ερχεται καινούργιο «χτύπημα» για την κυβέρνηση, από κυβερνητικούς βουλευτές, της κατηγορίας «δεν έχω να περιμένω τίποτα, ας του κάνω τη ζωή δύσκολη» (του Κυριάκου). Πληροφορήθηκα εγκύρως, ότι αριθμός βουλευτών της ΝουΔου που έχει στροφάρει, σε πολλές ανάποδες, με την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, προετοιμάζει νέα παρέμβαση, η οποία θα αφορά και αυτή, το ευαίσθητο από κοινωνικής και οικονομικής πλευράς θέμα της ενεργειακής πολιτικής. Στη λογική πάντα ότι οι πολίτες χαρατσώνονται άγρια, εξαιτίας της λαθεμένης πολιτικής που ακολουθήθηκε, και εξακολουθεί να εφαρμόζεται. Αυτή τη φορά, η ερώτηση θα είναι πιο εντοπισμένη, πολιτικά και… χωροταξικά. Θα αφορά την απολιγνιτοποίηση στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, γεγονός που έχει επιπτώσεις όχι μόνο στην κατακόρυφη άνοδο της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και τον οικονομικό μαρασμό μεγάλων λιγνιτοπαραγωγικών περιοχών της χώρας, όπως η Μεγαλόπολη και η Πτολεμαΐδα.

Φυσικά, δεν πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη ότι οι βουλευτές που προετοιμάζουν την ερώτηση προς τους υπουργούς Οικονομικών και Ενέργειας κινούνται στο «κλίμα» του προέδρου Αντώνη (Σαμαρά). Αναμενόμενο είναι…

Τα επόμενα «χτυπήματα» Σαμαρά

Τα όσα διημείφθησαν τώρα κατά την άτυπη μονομαχία του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αντώνη Σαμαρά, τα γνωρίζετε από την ειδησεογραφική της κάλυψη. Ο Κυριάκος έψεξε τον Σαμαρά για τη γνωστή χειραψία με τον Παππά στην πρόσφατη εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, και ο Σαμαράς του απάντησε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τη φράση-μαχαιριά στα πλευρά: «Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια “σύμφωνα φιλίας” και υποκλίσεις». Τώρα, υποστηρίζουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν, το επόμενο «χτύπημα» Σαμαρά θα είναι εκεί κατά τις 8 Νοεμβρίου, οπότε θα έρθει στα μέρη μας ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν για συνομιλίες με τον Γιώργο Γεραπετρίτη, και το αμέσως επόμενο (χτύπημα) ο προϋπολογισμός, τον οποίο φέρεται να μην ψηφίζει.

Εκείνοι όμως που μπορούν να παρατηρούν τα πράγματα από μία απόσταση, όπως (σεμνύνομαι να πιστεύω) εγώ, βρίσκουν ότι όλη αυτή η υπερβολή που καταγράφεται, υπερβαίνει το πλαίσιο μιας διαπροσωπικής κόντρας – ειδικά όταν όλοι γνωρίζουν ότι ο Σαμαράς βοήθησε αποφασιστικά στην εκλογή του Κυριάκου στην ηγεσία της ΝΔ, τον Ιανουάριο του 2016.

Εδώ είναι προφανές ότι ο Σαμαράς έχει αυτοπαγιδευτεί σε έναν σχεδιασμό, ο οποίος στο τέλος της ημέρας, μέχρι και εκλογές, που λέει ο λόγος, μπορεί να φέρει. Με όσα κάνει, και κυρίως όσα λέει, δημόσια (και πολύ περισσότερα στο παρασκήνιο), μετατρέπεται αυτοβούλως στον βολικό «εχθρό» του Κυριάκου προκειμένου αν σφίξουν περισσότερο τα (δημοσκοπικά) «γάλατα» να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Απορώ πώς δεν το καταλαβαίνει και επιμένει να συντηρεί αυτή την ιστορία…

Στροφή στον καραμανλισμό

Το άλλο που θα δούμε προσεχώς – το βλέπω να ‘ρχεται με χίλια, που λένε – είναι η στροφή του προέδρου Κυριάκου προς τον… καραμανλισμό! Του Κώστα, του πρώην πρωθυπουργού. Και πιο συγκεκριμένα στην… «προστασία» της οικονομικής πολιτικής της 5ετίας 2004-2009, που ενοχοποιείται για την οικονομική κατάρρευση της χώρας, και τα Μνημόνια. Το είδαμε να αχνοφαίνεται κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, την Τετάρτη που μας πέρασε, κατά τη σύγκρουση που είχε με τον Νίκο Ανδρουλάκη, και εκτιμώ ότι θα το δούμε πιο έντονα το επόμενο διάστημα. Ο στόχος είναι νομίζω φανερός: στηρίζοντας την οικονομική πολιτική του Καραμανλή, ουσιαστικά επιδιώκει τη διάσπαση του διδύμου Καραμανλής – Σαμαράς αφενός, και αφετέρου τη συσπείρωση εκείνης της πτέρυγας της ΝουΔου που τον κατηγορεί ότι στον βωμό της προσέλκυσης των κεντρώων ψηφοφόρων απεμπόλησε τις κυβερνητικές πολιτικές της παράταξης την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Καραμανλή.

Αν δείτε πάντως να ζητάει και συγγνώμη που δεν ψήφισε τον Προκόπη (Παυλόπουλου) για Προέδρο της Δημοκρατίας το 2015, να είστε σίγουροι ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, πλέον…

Η «αμαρτωλή» σύμβαση

Παίζει και Καμμένος συνέταιρος Τσίπρα στο έργο; Κι αυτό σύντομα θα φανεί. Στη Βουλή έφτασε (χθες επιτέλους…) ο φάκελος για τη σύμβαση της «ανακαίνισης» (να την κάνει ο Θεός…) των 5 αεροπλάνων ναυτικής συνεργασίας του Πολεμικού Ναυτικού, ύψους περίπου μισού δισ. δολαρίων, η οποία αφορά τον Καμμένο που ήταν τότε υπουργός Αμυνας και όχι μόνο, όπως θα εξηγήσω περαιτέρω. Η υπόθεση είναι γνωστή – είχα γράψει κι εγώ πριν από χρόνια γι’ αυτό το θέμα – και εστιάζεται στο γεγονός ότι παρά τις πληρωμές προς την αμερικανική εταιρεία Lockheed-Martin, τα αποκαλούμενα και «σαπάκια» του Ναυτικού αεροπλάνα παραμένουν καθηλωμένα, πολύ απλά γιατί δεν έχουν ανακαινιστεί, 9 ολόκληρα χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης.

Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι αν η υπόθεση θα προχωρήσει, και αν η κυβέρνηση θα αποφασίσει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη σύμβαση, κάτι που λογικά θα μπορούσε να οδηγήσει τον Καμμένο και όσους προσυπέγραψαν ως μέλη του ΚΥΣΕΑ ενώπιον της δικαιοσύνης…

Ποιοι ήταν αυτοί οι υπόλοιποι; Οι κύριοι Τσίπρας (πρωθυπουργός), Κοτζιάς (υπουργός Εξωτερικών), Καμμένος (υπουργός Αμυνας), Δρίτσας (Ναυτιλίας) και Πανούσης (αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών), για τους οποίους ζητείται η κίνηση των διαδικασιών του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα «τι θα κάνει η κυβέρνηση»; Τίποτε δεν θα κάνει. Το τελευταίο που επιθυμεί, είναι να δώσει, σε αυτή τη φάση, το φωτοστέφανο του διωκόμενου στον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο…

(Ειρήσθω εν παρόδω, πληροφορήθηκα μέσω Χ (Twitter) ότι ο Καμμένος κάλεσε την ομογένεια της Αμερικής να ψηφίσει υπέρ του Τραμπ!!! Εντάξει, την εξασφάλισε την εκλογή, ο πρώην πλανητάρχης…)

Καλός βαθμός για τα κινητά

Ακου τώρα τι μαθαίνει κανείς. Ζήτησα ενημέρωση από αρμόδιο παράγοντα για το πώς εξελίσσεται το σχέδιο «έξω τα κινητά από τις σχολικές αίθουσες», που υποτίθεται ότι ήταν μια αποφασιστική πρωτοβουλία του υπουργού Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκη. Ηταν, αλλά όχι ακριβώς δική του. Η απαγόρευση είχε επιβληθεί με απόφαση της αείμνηστης υπουργού Παιδείας Μαρ. Γιαννάκου, προ 10ετίας και πλέον. Δι’ εγκυκλίου προς τα σχολεία, η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ, με τη φωτεινή εξαίρεση, κάποιων, μεμονωμένων διευθυντών σχολείων. Η απαγόρευση ίσχυε και επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έπεσε και αυτή θύμα του απόλυτου μπάχαλου που επικράτησε στην εκπαίδευση εκείνα τα χρόνια. Η συνεισφορά του Πιερρακάκη ήταν ότι η εγκύκλιος έγινε νόμος και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ, άρα η εφαρμογή της, με τις ποινές που αυστηροποιήθηκαν, επιβλήθηκε εκ των πραγμάτων. Ποιο είναι το αποτέλεσμά της έως τώρα; Οτι έχουν προκύψει, κατά την εφαρμογή του μέτρου, περί τις 7.000 περιπτώσεις μαθητών που απειθάρχησαν, έχουν επιβληθεί ποινές αποβολής, και όπως δείχνουν τα πράγματα, το μέτρο έχει σημαντική επιτυχία. Ειδικά η θεσμοθέτηση της ποινής οριστικής αποβολής από το σχολείο, και η υποχρεωτική μετάθεσή του σε άλλο, παιδιού, το οποίο βιντεοσκοπεί με τον κινητό του άλλο παιδί σε κάποια ιδιαίτερη, ευαίσθητη, στιγμή του. Στην εποχή της έκρηξης του bullying, νομίζω ότι αυτό από μόνο του είναι σημαντική εξέλιξη…

Τα ανέκδοτα του Μαξίμου

Κυκλοφορούν εν είδει ανεκδότων στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αφορούν το Μέγαρο Μαξίμου, και τα λειτουργικά θέματα που εμφανίζει, επί καθημερινής βάσεως, και επί διαφόρων θεμάτων, και θα τα μεταφέρω. Αφορούν τη διαπιστούμενη δυσλειτουργικότητα του συστήματος, την έλλειψη συντονισμού, τις σχέσεις μεταξύ των υπουργών, αλλά όχι μόνο:

n ο Κυριάκος, λέει, πρέπει να επαναφέρει τον Γρηγόρη (τον γνωστό Γρηγόρη). Θα είναι μια άμεση απάντηση σε όσους κατηγορούν τον ίδιο και την κυβέρνησή του ότι… δεν ακούει!

n το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι ο Μίνως Μάτσας (τέως σύζυγος Ολ. Κεφαλογιάννη), είναι ο… Αρτέμης Μάτσας! (Προφανώς σε σχέση με τα καρφώματα εναντίον αλλήλων που πέφτουν βροχή).

Εξυπνάδες ίσως, αλλά προσωπικά γέλασα, και γέλασα πολύ. Ευελπιστώ και το φιλοθέαμον αναγνωστικό κοινό, το ίδιο!