Hoe zorgt P.F. Thomése ervoor dat je toch meeleeft met de rijke, onsympathieke patjepeeërs die hun kind verloren?

Er heeft zich een drama voltrokken in het ‘reservaat’ van de rijken – en ze kunnen zich er alleen maar in machteloos grote woorden over uiten. Hoe slaagt Thomése erin om hun gevoel toch over te brengen?