نامم را بخاطر بیاور!

مقابل در چوبی بزرگی می ایستد. دری که خوب بخاطر دارد. اشتباه نمیکند در، خانه خودشان است .با آن گل میخ های فلزی! تنها کوبه ای بردر نیست .بجای آن یک چشم الکتریکی با یک صفحه کوچک تلویزیون نهاده اند. دکمه زیر صفحه را فشار می دهد. لحظه ای بعد تصویری بر صفحه ظاهر می شود. "که هستید؟ با که کار دارید؟ "چهره مردی که در صفحه ظاهر شده را نمی شناسد .اما سایه ای مبهم در چهره اوست که حس های درونش را بیدار می کند. حسی دور ." منم بهروز! مگر این جا خانه آقای فلانی نیست ؟من پسر او هستم !