«Θα ήθελα να το ζούσα στην Ελλάδα»
Ο Μίλτος Τεντόγλου μεγάλωσε τον μύθο του στο Παρίσι καθώς υπερασπίστηκε τον τίτλο του από το Τόκιο και έγινε μόλις ο δεύτερος αθλητής του μήκους στην ιστορία που έκανε back to back στα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο αγώνισμα μετά τον μεγάλο Καρλ Λιούις, ο οποίος μάλιστα κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα χρυσά στο μήκος (1984, 1988, 1992, 1996).
«Τον ζηλεύεις;» ρωτάμε τον Μίλτο Τεντόγλου στη μεικτή ζώνη και του διευκρινίζουμε: Οχι για τα 4 χρυσά, αλλά για το γεγονός ότι το πρώτο και το τελευταίο τα είχε πάρει μέσα στην πατρίδα του μπροστά στο δικό του κοινό;
Ο Μίλτος χαμογελάει και λέει στα «ΝΕΑ»: «Είναι μοναδική εμπειρία και θα ήθελα να το ζήσω αλλά δεν το έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα και ξέρω ότι δεν θα έχω ποτέ την ευκαιρία».
Ομως το ότι είσαι μόλις ο δεύτερος πίσω από τον μυθικό Λιούις που υπερασπίζεται τον τίτλο του;
«Αυτό είναι πραγματικά τρομερό, είναι πολύ δύσκολο και τιμητικό».
Εσύ το κάνεις να φαίνεται εύκολο
«Πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο. Απλά προσπαθώ να έχω έτσι μια αυτοπεποίθηση και σταθερότητα. Δεν είναι εύκολο να πηδάς σε έναν τελικό Ολυμπιακών Αγώνων και ενώ όλοι περιμένουν να το κάνεις και καλά. Ειλικρινά χαίρομαι και είμαι υπερήφανος που τα κατάφερα» λέει ο υπερπρωταθλητής μας στα «ΝΕΑ» επιδεικνύοντας για μια ακόμα φορά τρομερή σταθερότητα.
Σε 10 μεγάλους αγώνες έχεις περάσει τουλάχιστον μία φορά τα 8.40 και σε άλλους 22 τουλάχιστον μια φορά τα 8.30, αν μη τι άλλο εντυπωσιακό.
«Μα αυτή η σταθερότητα είναι το μυστικό. Οταν λέω ότι το 8.41 να είναι μέσα στις τοπ-10 επιδόσεις μου αυτό εννοώ. Για παράδειγμα εάν κάνω σε έναν αγώνα τρεις φορές πάνω από 8.50 θα μετρήσει η μία, άρα είναι σημαντικό να έχεις σταθερότητα και διάρκεια. Στο τελευταίο μου άλμα δεν χρειαζόταν να ρισκάρω καθώς θα ήταν άκυρο και έτσι το άφησα. Στο μήκος πρέπει να τρέχεις γρήγορα και χωρίς πίεση».
Ο Λιούις πάντως πήρε το 4ο χρυσό στα 35, ενώ εσύ σε 8 χρόνια στο Μπρισμπέιν θα είσαι 34, λες να τον φτάσεις;
«Ποτέ δεν κοιτάω τόσο μακριά. Ούτε ως το Λος Αντζελες. Βλέπω μόνο μπροστά το επόμενο Ντάιμοντ Λιγκ και μετά έχουμε στον κλειστό στίβο και Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό και θα είναι ωραία» κλείνει την κουβέντα μας ο χρυσός Ολυμπιονίκης.
Χθες φόρεσε το χρυσό μετάλλιο στον λαιμό του, με τον πρόεδρο της ΕΟΕ Σπύρο Καπράλο να κάνει την απονομή και στην κερκίδα μεταξύ άλλων ήταν και η μητέρα και η αδελφή του αλλά και πολλοί Ελληνες.
«Ναι ήταν πολύ όμορφα, γιατί ήταν δικοί μου άνθρωποι, η μητέρα μου, η αδελφή μου και πολλοί άλλοι. Γενικά είχε κόσμο και ήταν εξαιρετικά σε σχέση με το Τόκιο που ήταν άδειο το γήπεδο. Εχω ακούσει τον Εθνικό Υμνο σε πολλά μέρη του κόσμου, πάντα στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ξεχωριστό. Οσο για τον αγώνα είμαι ευχαριστημένος για τη σταθερότητά μου, αν και είχα ένα θέμα με τα καινούργια παπούτσια που είχα και δεν τα είχα συνηθίσει».