Γκρίνιες στην Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ

Γκρίνιες στην Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ

Θα υπάρξει μου είπαν ένας, κάποιος, συνωστισμός σήμερα, κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΝουΔου, της πρώτης μετά τη… διπλή επιτυχία (ευρωεκλογές και ανασχηματισμός). Συνωστισμός όχι στην πόρτα, αλλά με το ποιοι θα «πανηγυρίσουν» πρώτοι, για την… επιτυχία. Αν δεν με απατούν οι πηγές μου, ο δημοφιλής Νικήτας (Κακλαμάνης) ετοιμάζεται να σύρει πρώτος τον χορό, και θα ακολουθήσουν στο συρτό «καλαματιανό» (το πιάσατε το υπονοούμενο, θέλω να πιστεύω), ο εξ Αιτωλίας και Ακαρνανίας Μάριος Σαλμάς, ενώ από κοντά, μια νότα μπάλου χιώτικου στο χοροστάσι, και ο φίλος μου Νότης Μηταράκης. Ο οποίος, ιδού η είδηση, ετοιμάζεται (ελεύθερος δεσμών πλέον), για διακοπές στην… Πάτμο!!

Αρχές Ιουλίου, ενημερώνω σχετικά το Μέγαρο Μαξίμου, έτσι ώστε, αν προκύψει καμία επιθυμία Κυριάκου να τον ανακαλέσει εξ εφέδρων στην κυβέρνηση (επειδή του Νότη, όλα τα καλά του συμβαίνουν καλοκαίρι-τέλη Ιουλίου, αρχές Αυγούστου), να βρίσκεται στην Αθήνα, διαθέσιμος. Από εκεί και πέρα, στην γκρίνια, βλέπω Ευριπίδη Στυλιανίδη της καραμανλικής πτέρυγας (σιγά να μη μείνουν κι αυτοί έξω από τον χορό), και βεβαίως αριθμός βουλευτών της περιφέρειας, οι οποίοι έχουν αυτοενταχθεί στην κατηγορία «γιατί ο τάδε υφυπουργός και όχι εγώ» – μεγάλη κατηγορία είναι αυτή, και δύσκολα τη φέρνεις βόλτα. Ειδικά όταν έχεις ολοκληρώσει τον ανασχηματισμό, και δεν έχεις να τους δελεάσεις με τίποτε καθρεφτάκια του τύπου «υφυπουργός για τη διατύπωση προτάσεων σχετιζόμενων με την ανασυγκρότηση και τον προγραμματισμό των δράσεων του κυβερνητικού έργου»!

Εν ολίγοις, υφυπουργός «φέξε μου και γλίστρησα»!

Τι θα πει ο πρόεδρος Κυριάκος

Ενα παλικάρι που βρίσκεται κοντά στον πρόεδρο Κυριάκο, μου έλεγε χθες ότι «ο πρόεδρος δεν φοβάται την κριτική» και πως «θα ακούσει όλους τους βουλευτές» για το τι έχουν να του αναφέρουν, πράγμα που εκ προοιμίου δεν το λες και κακό. Ειδικά όταν καταλαβαίνεις ότι με κάποιον τρόπο πρέπει να εκτονωθεί η υποβόσκουσα γκρίνια, και κυρίως οι ανησυχίες για το πού πηγαίνει το πράγμα. Κυρίως τώρα που πληθαίνουν οι φήμες ότι το πρόεδρος Κυριάκος εξετάζει έναν εκλογικό αιφνιδιασμό ως το τέλος του χρόνου, με στόχο αφενός να εκκαθαρίσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα από «ζιζάνια» και αφετέρου να πιάσει στον ύπνο τους «απέναντι», ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως σκοτώνονται, στο ποιος θα τορπιλίσει πρώτος και με μεγαλύτερη ένταση την υπόθεση μιας ενδεχόμενης συνεργασίας τους.

Και, κατά το παλικάρι που προανέφερα, και το οποίο είναι new entry στην παρέα, εκεί ακριβώς θα εστιάσει σήμερα την ομιλία του ο πρόεδρος Κυριάκος. Οτι η ΝουΔου είναι ο μόνος αξιόπιστος φορέας ο οποίος εγγυάται τη σταθερότητα στη χώρα, και ότι το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ακόμη και αυτοί που έχουν «θεμιτές πικρίες» από τον ανασχηματισμό, θα πρέπει να ενισχύσουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή την πραγματικότητα, και όχι να την υπονομεύουν…

Ολα δεξιά του πηγαίνουν του ανθρώπου, όλα…

Αποζημιώνοντας τους «ευεργέτες»

«Ετσι είν’ η ζωή και πώς να την αλλάξεις/ άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή», τραγουδούσε εκεί στη δεκαετία του ’80, η τεράστια Βίκυ Μοσχολιού (ένα τραγούδι του Δ. Μούτση και του Γ. Λογοθέτη), η γαλλική εκδοχή του οποίου είναι αυτό το… κουλό C’est la vie, που μας ξεφούρνισε ο πρόεδρος Κασσελάκης, από την Αμερική, όπου βρισκόταν (νομίζω επιστρέφει σήμερα).

Και το συμπλήρωσε με μια άλλη εκδοχή του στίχου της Μοσχολιού, δηλώντας ότι «άλλες καριέρες τελειώνουν, άλλες αρχίζουν»!

Διάβασα και δεύτερη φορά, πρέπει να ομολογήσω, το κείμενο που ανήρτησε στα social, κι αν δεν το σχολίασα χθες, ήταν λόγω του… «προκεχωρημένου της ώρας», καθότι διακινήθηκε ανήμερα του Αγίου Πνεύματος.

Θα το κάνω σήμερα, και φαντάζομαι δεν έχει κανείς αντίρρηση, διότι κατέληξα πως πολύ το… ευχαριστήθηκα. Διότι το φαντεζί αγόρι της Αριστεράς αποζημιώνει τον «ευεργέτη» του, τον πρόεδρο Αλέξη, τον βετεράνο, τον απόμαχο, με τον ίδιο τρόπο που και εκείνος αποζημίωσε τον προκάτοχό του στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τα θυμάστε, ε; Αντιλαμβάνομαι ότι ξεχάσατε το πώς (με την έννοια του πόσο αχάριστα) συμπεριφέρθηκε ο πρόεδρος Αλέξης στον «ευεργέτη» του, Αλέκο Αλαβάνο, που τον ανέσυρε από τον σωρό, τον προίκισε με το κόμμα, και έφτασε ο άνθρωπος να γίνει για 5 χρόνια πρωθυπουργός της χώρας. Τον δε ευεργέτη του, Αλαβάνο, όταν τα κατάφερε τον πέταξε όπως πετούσαν οι γιαγιάδες μας την τρίχα από το ζυμάρι.

Τα ίδια του κάνει τώρα και ο Κασσελάκης. Και φαντάζομαι, ο πρώτος που το πανηγύρισε, το προχθεσινό κείμενο, είναι ο Αλέκος…

Το «μανιφέστο», τα «μαύρα» και το τοτέμ

Αναφορικά τώρα με το «μανιφέστο εξ Αμερικής» του προέδρου Κασσελάκη, το μόνο που έχω να πω (έπειτα από διπλή ανάγνωση επαναλαμβάνω) είναι ότι ο άνθρωπος που το έγραψε για λογαριασμό του προέδρου Στέφανου (γιατί ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ αυτό το κείμενο να το έγραψε κάποιος που ούτε μιλάει ούτε γράφει καλά ελληνικά), είναι πολύ βαθιά μέσα στο κόμμα. Και τώρα, αλλά και πριν από το… τώρα. Επί Τσίπρα δηλαδή. Γιατί αποκαλύπτει πράγματα, που μπορεί όλοι εμείς οι υπόλοιποι να φανταζόμασταν ή να υποθέταμε, αλλά αυτός προφανώς τα γνώρισε από κοντά. Οπως για παράδειγμα τις σχέσεις με τη διαπλοκή ή το «μαύρο» χρήμα που αφήνει να εννοηθεί ότι διακινήθηκε στο κόμμα της χαράς. Ειδικά εκείνη η φράση, που βάζει στο στόμα του προέδρου Στέφανου (με πρώτο ενικό παρακαλώ), «ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει ποτέ μαύρα χρήματα». Το οποίον σε απλά ελληνικά, ακόμη πιο απλοϊκά και από αυτά του προέδρου Στέφανου, σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του άλλου έπαιρνε «μαύρα χρήματα». Το πιθανό ερώτημα από ποιον έπαιρνε, και με τι αντάλλαγμα, προφανέστατα δεν το απαντάει το μανιφέστο του προέδρου Στέφανου, κι απ’ ό,τι καταλαβαίνω, δεν θα απαντηθεί και ποτέ. Διότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο μια νέα διάσπαση μπορεί να περιμένει κανείς. Οχι απαντήσεις. Αυτά είναι τα πολύ καλά θαμμένα μυστικά. Ποιος έχει όρεξη να τα ξεθάψει, και μάλιστα τώρα;

(Με την ευκαιρία αυτή, να αναφέρω ότι ο πρώτος που αποκάλεσε «τοτέμ» τον πρόεδρο Αλέξη, τον βετεράνο, τον απόμαχο, ήμουν εγώ. Επειδή είδα να εκστασιάζονται μερικοί με την ασεβή αναφορά του προέδρου Στέφανου για τον προκάτοχό του…)

Διαδικτυακός «πόλεμος»

Θα αφήσω επ’ ολίγον τα κομματικά, για να ασχοληθώ με ένα θέμα, το οποίο μου δημιουργεί εκνευρισμό το τελευταίο διάστημα. Εχει γεμίσει το ΤikTok βιντεάκια από λογαριασμούς σκοπιανών και αλβανών εθνικιστών, οι οποίοι βομβαρδίζουν επί καθημερινής βάσεως το «ελληνικό» TikTok με αλυτρωτικές ανοησίες εις βάρος της χώρας μας. Είναι τόσο εξοργιστικά τα όσα αναφέρουν, που αναρωτιέμαι, οι δικοί μας λογαριασμοί, αντί να σκοτώνονται για το ποιος θα υπερασπιστεί (διάβαζε, γλείψει) τον Κασσελάκη, τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη, γιατί δεν ασχολούνται με το πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή τη διαδικτυακή «εισβολή»; Να έχουν και κάτι χρήσιμο να κάνουν, αντί να βγάζουν τα μάτια ο ένας του άλλου…