ترانه‌سرا شدن پشتکار و استمرار می‌خواهد نه قریحه و استعداد
یک ترانه‌سرا می‌گوید: مهم‌ترین چیزی که من به آن در یک ترانه توجه می‌کنم سلامت زبان است. اگر با خواندن اشعار سعدی تصور می‌کنیم چقدر کلام امروزی است، این تصور که سعدی مثل ما سخن می‌گفته اشتباه است، ما داریم شبیه به سعدی حرف می‌زنیم. سعدی آنقدر زبان زیبایی به ما پیشنهاد داده که ما هم دوست داریم همانگونه حرف بزنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از مسائل مهم در حوزه موسیقی و سبک‌های آن بخصوص پاپ، ترانه است. ترانه را باید یکی از ارکان مهم اثری موسیقایی به حساب آورد که البته این اهمیت بر اساس سبک‌ها اولویت‌بندی می‌شود. بر اساس این چهارچوب است که باید گفت ترانه در موسیقی پاپ و آثار عامه‌پسندتر از اهمیت بیشتری برخوردار است. اما آیا ترانه و کلام در سبک‌های غیر پاپ اهمیت ندارد؟ قطعا اهمیت دارد اما باید در نظر داشت که مثلا در موسیقی ایرانی، اشعار کلاسیک بیش از آثار از محاوره‌ای اهمیت دارند. معمولا اینگونه است که آهنگسازان و خوانندگان موسیقی ایرانی به سراغ اشعار کلاسیک مفاخر ایران می‌روند و گاه دیده شده که اشعار شاعران معاصری چون مهدی اخوان‌ثالث، فریدون مشیری، حسین منزوی و برخی دیگر نیز مورد توجه قرار گرفته است. موسیقی پاپ با عامه مردم سر وکار دارد و به همین دلیل است که ترانه اهمیت پیدا می‌کند. ترانه در موسیقی پاپ کلامی سطحی نیست و باید دارای معنا و مفاهیم مهم انسانی و اجتماعی باشد و پس از اینهاست که می‌تواند جلوه‌ای عاطفی پیدا کند. اگر آثار خوانندگان پاپ دهه چهل و پنجاه را مرور کنیم درخواهیم یافت که این ترانه و کلام است که ماندگاری آن‌ها را سبب شده است. در ادامه اگر آثار خوانندگان پاپ نسل‌های جدیدتر را بشنویم اغلب با اشعاری سطحی و بازاری مواجه خواهیم شد که اتفاقا دلیل اصلی فراموشی انبوه قطعات تولیدی در مدت زمانی کوتاه همین موضوع است. در نهایت بنا به همین دلایل است که بسیاری از اهالی فن و مخاطبان جدی موسیقی پاپ امروز را شبه پاپ می‌دانند چرا که خالی از عناصر و مولفه‌های اصلی است.
البته در مقابل با نگاهی به آثار برخی دیگر از خوانندگان پاپ نیز می‌توان دریافت که رمز کیفیت و زیبایی و ماندگاری آثارشان ترانه و کلام است. در حال حاضر تعداد زیادی از افراد به ترانه‌سرایی مشغول هستند اما تنها برخی از آن‌ها به دور از ابتذال در کلام و معنا به سرایش و خلق ابیات آهنگین مشغولند. به دور از هر بدبینی و اغراق باید گفت تعداد این دسته از ترانه‌سرایان از تعداد انگشتان دو دست کمتر است.