Gra o życie, gra o tlen, gra o tron

Listy partii do Parlamentu Europejskiego. Co za kompromitacja Europa, Europa… Już niedługo po brukselskich korytarzach będą dreptać Mariusz Kamiński razem z Maciejem Wąsikiem. Dwaj więźniowie polityczni prześladowani przez Tuska wyjadą na polityczne wczasy. Mieli walczyć o Sejm, trwać jako nieugięci – i już nie będą. Przechadzając się po europarlamencie, będą mogli skinąć głową Marcinowi Kierwińskiemu, temu, który na nich nasłał policję i zaciągnął do zakładu karnego. Ewentualnie Bartłomiejowi Sienkiewiczowi, jakby co – pułkownikowi. Temu, który kiedyś mówił, że idzie do Białegostoku, ale zmierza do Brukseli i Strasburga. Ciekawe bardzo, z kim teraz będzie prowadził długie rozmowy. Może z Jackiem Kurskim, o mediach publicznych? Bo przecież nie o Europie. W polskim systemie partyjnym wyjazd do Parlamentu Europejskiego to najwyżej ceniona synekura. Określają ją zarobki (ok. 50 tys. zł miesięcznie, uwzględniając diety) i faktyczny brak obowiązków. Owszem, dla kogoś, kto chce być aktywny, pracy znajdzie się aż nadto. Ale ten tryb życia wybiera

Post Gra o życie, gra o tlen, gra o tron pojawił się poraz pierwszy w Przegląd.