کارکنان کارگاه‌های قالین بافی در شمال افغانستان از مبتلا شدن به مشکلات صحی شکایت دارند
شماری از زنان و مردانی که در کارگاه‌های قالین بافی در ولایت‌های شمال افغانستان مصروف کار اند، می‌گویند که به بیماری‌های مختلف مبتلا شده اند.
آنان اخیرا به رادیو آزادی گفتند با مزد کمی که از قالین بافی بدست می آورند، توانایی تداوی شان را هم ندارند.
گلثوم یکی از زنان قالین باف در ولایت سمنگان که می‌گوید از مدت ده سال به این طرف درکارگاه‌های قالین بافی ولایت سمنگان کار می‌کند و حین بافت قالین با مشکلات مختلف صحی روبرو شده است.
او به رادیوآزادی گفت مشکلات اقتصادی مجبوراش کرده تا به این کار شاقه رو آورده ولقمه نانی برای خانواده اش آماده کند، با آن که مقدار مزد اش را مشخص نساخت اما گفت مبلغ اندکی دریافت می‌کند:
"بخاطر مشکلات اقتصادی قالین بافی میکنم که یک قالین را در مدت ۴ا لی ۶ ماه تمام میکنم، قالین بافی کار بسیار سخت است، در قالین بافی کمر دردی، شانه دردی و گرده دردی، سینه و بغل می‌شویم از شرکت‌ها میخواهیم که مزد ما را بلند ببرد که مشکلات اقتصاد ما برطرف شود."
عبدالرازق یکی دیگر از تولید کننده‌گان دیگر قالین در شهر میمنه ولایت فاریاب است که به اثر بافت قالین و گلیم برایش بیماری نفس تنگی پیدا شده است.
"قالین خاک دارد وکسانی که می‌بافند، بیماری تنفسی دارند، تعداد شان زیاد است من سه‌سال می‌شود که بیماری تنفسی پیدا کردیم زیر تداوی هستم در یک اتاق نشسته نمی توانم تا دروازه اش باز نباشد، حمام کرده نمیتوانم این مشکل را برایم ایجاد کرده است."
برخی از مالکان شرکت‌های تولید کننده قالین هم تأیید می‌کنند که پس از مدتی برای کارگران شان مشکلات صحی به میان آمده است.
نوریه نجفی زاده که درولایت بلخ کارگاه قالین بافی دارد در مورد به رادیوآزادی گفت:
"کارتولید قالین یک کارشاقه است کسانی که در بخش بافت وپشم ریسی و رفو گری کار می‌کنند به مشکلات ضعیف شدن چشم، سوءشکل، کمردردی و پای دردی در آینده‌ها مبتلا می‌شوند."
برخی از داکتران و کارمندان بخش صحت به تولید کننده گان قالین توصیه می‌کنند که حین بافت قالین متوجه صحت شان بوده و خود را از گرد و خاک محافظت کنند.
مریم رسولی یکی از آنان در مورد به رادیوآزادی گفت:
"کسانی که قالین می‌بافند مرض ساری، سینه بغل، انتانات طرق تنفسی مصاب می‌شوند، درد و سوزش در ناحیه شش و گلو پیدا می‌شود، کسانی که در این صنعت کار می‌کنند، ازماسک استفاده کنند و تاحدی امکان از دسترسی به گرد خاک خود را دور نگهدارند."
تولید کننده گان قالین در ولایت‌های شمال شاکی اند که با وجود این همه مشکلات را که متقبل می‌شوند، مزد کم دریافت می‌کنند که حتی مشکلات اقتصادی شان را رفع نمی‌کند.
این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که اداره انکشاف بین المللی امریکا "یو اس آی دی" در اواخر ماه عقرب با نشر خبرنامه ای از افزایش تولید قالین درافغانستان خبرداده افزود که تولید سالانه قالین در افغانستان از ۱۰۱ میلیون متر مربع به ۳۰۳ میلیون متر مربع افزایش یافته است.
به گفته این اداره حدود یک میلیون ودوصد هزار نفر از جمله نود درصد زنان در حال حاضر در بخش صنعت قالین در افغانستان مصروف کار هستند و ارزش تولید قالین در این کشور به ۳۳۰ میلیون دالر رسیده است.
به اساس معلومات اتحادیه صادر کننده گان قالین افغانستان، در حال حاضر قالین و گلیم در ۲۲ ولایت افغانستان به ویژه ولایت‌های شمال بافته می‌شود و به ۳۰ کشور جهان صادر می‌شود.
آنان اخیرا به رادیو آزادی گفتند با مزد کمی که از قالین بافی بدست می آورند، توانایی تداوی شان را هم ندارند.
گلثوم یکی از زنان قالین باف در ولایت سمنگان که می‌گوید از مدت ده سال به این طرف درکارگاه‌های قالین بافی ولایت سمنگان کار می‌کند و حین بافت قالین با مشکلات مختلف صحی روبرو شده است.
او به رادیوآزادی گفت مشکلات اقتصادی مجبوراش کرده تا به این کار شاقه رو آورده ولقمه نانی برای خانواده اش آماده کند، با آن که مقدار مزد اش را مشخص نساخت اما گفت مبلغ اندکی دریافت می‌کند:
"بخاطر مشکلات اقتصادی قالین بافی میکنم که یک قالین را در مدت ۴ا لی ۶ ماه تمام میکنم، قالین بافی کار بسیار سخت است، در قالین بافی کمر دردی، شانه دردی و گرده دردی، سینه و بغل می‌شویم از شرکت‌ها میخواهیم که مزد ما را بلند ببرد که مشکلات اقتصاد ما برطرف شود."
عبدالرازق یکی دیگر از تولید کننده‌گان دیگر قالین در شهر میمنه ولایت فاریاب است که به اثر بافت قالین و گلیم برایش بیماری نفس تنگی پیدا شده است.
"قالین خاک دارد وکسانی که می‌بافند، بیماری تنفسی دارند، تعداد شان زیاد است من سه‌سال می‌شود که بیماری تنفسی پیدا کردیم زیر تداوی هستم در یک اتاق نشسته نمی توانم تا دروازه اش باز نباشد، حمام کرده نمیتوانم این مشکل را برایم ایجاد کرده است."
برخی از مالکان شرکت‌های تولید کننده قالین هم تأیید می‌کنند که پس از مدتی برای کارگران شان مشکلات صحی به میان آمده است.
نوریه نجفی زاده که درولایت بلخ کارگاه قالین بافی دارد در مورد به رادیوآزادی گفت:
"کارتولید قالین یک کارشاقه است کسانی که در بخش بافت وپشم ریسی و رفو گری کار می‌کنند به مشکلات ضعیف شدن چشم، سوءشکل، کمردردی و پای دردی در آینده‌ها مبتلا می‌شوند."
برخی از داکتران و کارمندان بخش صحت به تولید کننده گان قالین توصیه می‌کنند که حین بافت قالین متوجه صحت شان بوده و خود را از گرد و خاک محافظت کنند.
مریم رسولی یکی از آنان در مورد به رادیوآزادی گفت:
"کسانی که قالین می‌بافند مرض ساری، سینه بغل، انتانات طرق تنفسی مصاب می‌شوند، درد و سوزش در ناحیه شش و گلو پیدا می‌شود، کسانی که در این صنعت کار می‌کنند، ازماسک استفاده کنند و تاحدی امکان از دسترسی به گرد خاک خود را دور نگهدارند."
تولید کننده گان قالین در ولایت‌های شمال شاکی اند که با وجود این همه مشکلات را که متقبل می‌شوند، مزد کم دریافت می‌کنند که حتی مشکلات اقتصادی شان را رفع نمی‌کند.
این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که اداره انکشاف بین المللی امریکا "یو اس آی دی" در اواخر ماه عقرب با نشر خبرنامه ای از افزایش تولید قالین درافغانستان خبرداده افزود که تولید سالانه قالین در افغانستان از ۱۰۱ میلیون متر مربع به ۳۰۳ میلیون متر مربع افزایش یافته است.
به گفته این اداره حدود یک میلیون ودوصد هزار نفر از جمله نود درصد زنان در حال حاضر در بخش صنعت قالین در افغانستان مصروف کار هستند و ارزش تولید قالین در این کشور به ۳۳۰ میلیون دالر رسیده است.
به اساس معلومات اتحادیه صادر کننده گان قالین افغانستان، در حال حاضر قالین و گلیم در ۲۲ ولایت افغانستان به ویژه ولایت‌های شمال بافته می‌شود و به ۳۰ کشور جهان صادر می‌شود.